زندگی نامه ی دکتر مصطفی چمران

دانشمند بودن یا چریک بودن

سخن گفتن از شهیدی با ابعاد گوناگون، ‌از اسوه‏ای که جمع اضداد بود، از آهن و اشک، ‌از شیر بیشه‌ی نبرد و عارف شب‏های قیرگون، از پدر یتیمان و دشمن سرسخت کافران، بسیار سخت بلکه محال است.
سخن گفتن از شهید دکتر مصطفی چمران، این مرد عمل و نه مرد سخن، این نمونه کامل هجرت، جهاد و شهادت، این شاگرد مکتب علی(ع)، این مالک‏اشتر جنوب لبنان و حمزه‌ی کربلای خوزستان سخت و دشوار است. چرا که حتی نمی‏توان یکی از ابعاد وجودی او را آنگونه که هست توصیف کرد و نبایست انتظار داشت که بتوانیم تصویر کاملی در این مختصر از او ترسیم کنیم، که مردان و رهروان راه علی(ع) و حسین(ع) را با این کلمات مادی و معیارهای خاکی نمی‏شود توصیف کرد و سنجید.
این نوشته مروری است گذرا بر حیات کوتاه اما پرحادثه و سراسر تلاش، ایثار، عشق و فداکاری شهید دکتر مصطفی چمران.
دکتر مصطفی چمران در سال 1311 در تهران، خیابان پانزده خرداد، بازار آهنگرها، سرپولک متولد شد.
وی تحصیلات خود را در مدرسه انتصاریه، نزدیک پامنار آغاز کرد و در دارالفنون و البرز دوران متوسطه را گذراند؛ در دانشکده فنی دانشگاه تهران ادامه تحصیل داد و در سال 1336 در رشته‌ی الکترومکانیک فارغ‏التحصیل شد و یک‏سال به تدریس در دانشکده‌ی‌ فنی پرداخت.
وی در همه‌ی دوران تحصیل شاگرد اول بود. در سال 1337 با استفاده از بورس تحصیلی شاگردان ممتاز به امریکا اعزام شد و پس از تحقیقات‏علمی در جمع معروف‏ترین دانشمندان جهان در دانشگاه کالیفرنیا و معتبرترین دانشگاه امریکا- برکلی- با ممتازترین درجه‌ی علمی موفق به اخذ دکترای الکترونیک و فیزیک پلاسما گردید.

فعالیت‏های اجتماعی:

از 15سالگی در درس تفسیر قرآن مرحوم آیت‏الله طالقانی، در مسجد هدایت، و درس فلسفه و منطق استاد شهید مرتضی مطهری و بعضی از اساتید دیگر شرکت می‏کرد و از اولین اعضاء انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تهران بود. در مبارزات سیاسی دوران دکتر مصدق از مجلس چهاردهم تا ملی شدن صنعت‏نفت شرکت داشت و از عناصر پرتلاش در پاسداری از نهضت‏ملی ایران در کشمکش‏های مرگ و حیات این دوره بود. بعد از کودتای ننگین 28 مرداد و سقوط حکومت دکتر مصدق،‌ به نهضت مقاومت ملی ایران پیوست و سخت‏ترین مبارزه‏ها و مسئولیت‏های او علیه استبداد و استعمار شروع شد و تا زمان مهاجرت از ایران بدون خستگی و با همه قدرت خود، علیه نظام طاغوتی شاه جنگید و خطرناک‏ترین مأموریت‏ها را در سخت‏‏ترین شرایط با پیروزی به انجام رسانید.
در امریکا، با همکاری بعضی از دوستانش، برای اولین‏بار انجمن اسلامی دانشجویان امریکا را پایه‏ریزی کرد و از مؤسسین انجمن دانشجویان ایرانی در کالیفرنیا و از فعالان انجمن دانشجویان ایرانی در امریکا به شمار می‏رفت که به دلیل این فعالیت‏ها بورس تحصیلی شاگردممتازی وی از سوی رژیم شاه قطع شد. پس از قیام خونین 15 خرداد سال 1342 و سرکوب ظاهری مبارزات مردم مسلمان به رهبری امام‏خمینی(ره) دست به اقدامی جسورانه و سرنوشت‏ساز می‏زند و همه پل‏ها را پشت‏سر خود خراب می‏کند و به همراه بعضی از دوستان مؤمن و هم‏فکر، رهسپار مصر می‏شود و مدت دو سال در زمان عبدالناصر سخت‏ترین دوره‏های چریکی و جنگ‏های پارتیزانی را می‏آموزد و به عنوان بهترین شاگرد این دوره شناخته می‏شود و فوراً مسئولیت تعلیم چریکی مبارزان ایرانی به عهده‌ی او گذارده می‏شود.
به علت برخورداری از بینش عمیق مذهبی، از ملی‏گرایی ورای اسلام گریزان بود. وقتی در مصر مشاهده کرد که جریان ناسیونالیسم عربی، باعث تفرقه‌ی مسلمین می‏شود، به جمال عبدالناصر اعتراض کرد و ناصر ضمن پذیرش این اعتراض گفت که جریان ناسیونالیسم عربی آن‌قدر قوی است که نمی‏توان به راحتی با آن مقابله کرد و با تأسف تأکید می‏کند که ما هنوز نمی‏دانیم که بیشتر این تحریکات از ناحیه‌ی دشمن و برای ایجاد تفرقه در بین مسلمانان است. به دنبال آن، به چمران و یارانش اجازه می‏دهد که در مصر نظرات خود را بیان کنند.

در لبنان:

بعد از وفات عبدالناصر، ایجاد پایگاه چریکی مستقل برای تعلیم مبارزان ایرانی ضرورت پیدا می‏کند و لذا دکتر چمران رهسپار لبنان می‏شود تا چنین پایگاهی را تأسیس کند.
او به کمک امام موسی‏صدر، رهبر شیعیان لبنان، حرکت محرومین و سپس جناح نظامی آن، سازمان «امل» را براساس اصول و مبانی اسلامی پی‏ریزی کرده که در میان توطئه‏ها و دشمنی‏های چپ و راست، با تکیه بر ایمان به خدا و با اسلحه‌ی شهادت، خط راستین اسلامِ انقلابی را پیاده می‏کند و علی‏گونه در معرکه‏های مرگ و حیات، به آغوش گرداب خطر فرو می‏رود و در طوفان‏های سهمناک سرنوشت، حسین‏وار به استقبال شهادت می‏تازد و پرچم خونین تشیّع را در برابر جبارترین ستمگران روزگار، صهیونیزم اشغالگر و همدستان خونخوار آن‌ها، راست‏گرایان «فالانژ»، به اهتزاز درمی‏آورد و از قلب بیروت سوخته و خراب تا قله‏های بلند کوه‏های جبل‏عامل و در مرزهای فلسطین اشغال شده از خود قهرمانی‏ها به یادگار گذاشته؛ در قلب محرومین و مستضعفین شیعه جای گرفته و شرح این مبارزات افتخارآمیز با قلمی سرخ و به شهادت خون پاک شهدای لبنان، بر کف خیابان‏های داغ و بر دامنه‌ی کوه‏های مرزی فلسطین برای ابد ثبت گردیده است.

پس از پیروزی انقلاب اسلامی:

دکتر چمران با پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی ایران، بعد از حدود 20 سال هجرت، به وطن باز می‏گردد. همه تجربیات انقلابی و علمی خود را در خدمت انقلاب می‏گذارد؛ خاموش و آرام، فعالانه و قاطعانه به سازندگی می‏پردازد و همه‌ی تلاش خود را صرف تربیت اولین گروه‏های پاسداران انقلاب در سعدآباد می‏کند. سپس در شغل معاونت نخست‏وزیر در امور انقلاب، شب و روز خود را به خطر می‏اندازد تا سریع‏تر و قاطعانه‏تر مسئله‌ی کردستان را فیصله دهد. تا این‌که بالاخره در قضیه‌ی فراموش ناشدنی «پاوه» قدرت ایمان و اراده‌ی آهنین و شجاعت و فداکاری او بر همگان ثابت می‏گردد.
در آن شب مخوف پاوه، همه‌ی امیدها قطع شده بود و فقط چند پاسدار مجروح، خسته و دل‏شکسته در میان هزاران دشمن مسلح به محاصره افتاده بودند. اکثریت پاسداران قتل‏عام شده بودند و همه‌ی شهر و تمام پستی و بلندی‏ها به دست دشمن افتاده بود و موج نیروهای خونخوار دشمن لحظه به ‏لحظه نزدیک‏تر می‏شد. باران گلوله می‏بارید و می‏رفت تا آخرین نقطه مقاومت نیز در خون پاسداران غرق گردد. ولی، دکتر چمران با شهامت و شجاعت و ایثارگری فراوان توانست این شب هولناک را با پیروزی به صبح امید متصل کند و جان پاسداران باقی‏مانده را نجات دهد و شهر مصیبت‏زده را از سقوط حتمی برهاند.
آنگاه فرمان انقلابی امام‏خمینی(ره) صادر شد. فرماندهی کل قوا را به دست گرفت و به ارتش فرمان داد تا در 24 ساعت خود را به پاوه برساند و فرماندهی منطقه نیز به دکتر چمران واگذار شد.
رزمندگان از جان گذشته انقلاب، اعم از سرباز و پاسدار به حرکت درآمدند و همه‌ی تجارب انقلابی، ایمان، فداکاری، شجاعت، ‌قدرت رهبری و برنامه‏ریزی دکتر چمران در اختیار نیروهای انقلاب قرار گرفت و عالی‏ترین مظاهر انقلابی و شکوهمندترین قهرمانی‏ها به وقوع پیوست و در عرض 15 روز شهرها و راه‏ها و مواضع استراتژیک کردستان به تصرف نیروهای انقلاب اسلامی درآمد و کردستان از خطر حتمی نجات یافت و مردم مسلمان کُرد با شادی و شعف به استقبال این پیروزی رفتند.
دکتر چمران بعد از این پیروزی بی‏نظیر به تهران احضار شد و از طرف رهبر عالیقدر انقلاب، امام‏خمینی(ره)، به وزارت دفاع منصوب گردید.
در پست جدید، برای تغییر و تحول ارتش از یک نظام طاغوتی، به یک سلسله برنامه‏های وسیع بنیادی دست زد که پاک‏سازی ارتش و پیاده کردن برنامه‏های اصلاحی از این قبیل است تا به یاری خدا و پشتیبانی ملت، ارتشی به وجود آید که پاسدار انقلاب و امنیت  استقلال کشور باشد و رسالت مقدس اسلامی ما را به سرمنزل مقصود برساند.
دکتر مصطفی چمران در اولین دور انتخابات مجلس شورای اسلامی، از سوی مردم تهران به نمایندگی انتخاب شد و تصمیم داشت در تدوین قوانین و نظام جدید انقلابی، بخصوص در ارتش،‌ حداکثر سعی و تلاش خود را بکند تا ساختار گذشته‌ی ‌ارتش به نظامی انقلابی و شایسته ارتش اسلامی تبدیل شود. در یکی از نیایش‏های خود بعد از انتخاب نمایندگی مردم در مجلس شورای اسلامی، این‌سان خدا را شکر می‏گوید: «خدایا، مردم آنقدر به من  محبت کرده‏اند و آنچنان مرا از باران لطف و محبت خود سرشار کرده‏اند که به راستی خجلم و آنقدر خود را کوچک می‏بینم که نمی‏توانم از عهده آن بر آیم. خدایا، تو به من فرصت ده، توانایی ده تا بتوانم از عهده برآیم و شایسته‌ی این همه مهر و محبت باشم.»
وی سپس به نمایندگی رهبر کبیر انقلاب اسلامی در شورایعالی دفاع منصوب شد و مأموریت یافت تا بطور مرتب گزارش کار ارتش را ارائه کند.

در خوزستان:

گروهی از رزمندگان داوطلب، به گِرد او جمع شدند و او با تربیت و سازماندهی آنان، ستاد جنگ‏های نامنظم را در اهواز تشکیل داد.
سخنش تمام شد، با همه رزمندگان خداحافظی و دیده‏بوسی کرد، به همه سنگرها سرکشی نمود و در خط مقدم، در نزدیک‏ترین نقطه به دشمن، پشت خاکریزی ایستاد و به رزمندگان تأکید کرد که از این نقطه که او هست، دیگر کسی جلوتر نرود، چون دشمن به خوبی با چشم غیرمسلح دیده می‏شد و مطمئناً دشمن هم آنها را دیده بود. آتش خمپاره که از اولین ساعات بامداد شروع شده بود و علاوه بر «رستمی» قربانی‏های دیگری نیز گرفته بود، دکتر چمران دستور داد رزمندگان به سرعت از کنارش متفرق شوند واز هم فاصله بگیرند. یارانش از او فاصله گرفتند و هر یک در گودالی مات و مبهوت در انتظار حادثه‏ای جانکاه بودند که خمپاره‏ها در اطراف او به زمین خورد و با اصابت یکی از خمپاره‏های صدامیان، یکی از نمونه‏های کامل انسانی که مایه‌‌ی مباهات خداوند است، یکی از شاگردان متواضع علی(ع) و حسین(ع)، یکی از عارفان سالک راه حق و حقیقت و یکی از ارزشمندترین انسان‏های علی‏گونه و یکی از یاران باوفای امام‏خمینی(ره) از دیار ما رخت بربست و به ملکوت اعلی پیوست.
ترکش خمپاره دشمن به پشت سر دکتر چمران اصابت کرد و ترکش‏های دیگر صورت و سینه‌ی دو یارش را که در کنارش ایستاده بودند، شکافت و فریاد و شیون رزمندگان و دوستان و برادران باوفایش به آسمان برخاست. او را به سرعت به آمبولانس رساندند. خون از سرش جاری بود و چهره ملکوتی و متبسم و در عین‏حال متین و محکم و موقر آغشته به خاک و خونش، عمیقاً، سخن‏ها داشت، ولی دیگر با کسی سخن نگفت و به کسی نگاه نکرد! شاید در آن اوقات، همانطوری که خود آرزو کرده بود، حسین(ع) بر بالینش بود و او از عشق دیدار حسین(ع) و رَستن از این دنیای پر از درد و پیوستن به روح، به زیبایی، به ملکوت اعلی، به دیار مصفای شهیدان، فرصت نگاهی و سخنی با ما خاکیان را نداشت.
«سرانجام، زندگی سراسر تلاش و مبارزه‌ی خالصانه و عارفانه در راه خدای او آغاز گشت و این‏چنین در کربلای خوزستان در جهاد و نبرد رویاروی علیه باطل، حسین‏گونه به خاک شهادت افتاد و به ملکوت اعلی عروج کرد و به آرزوی دیرین خود که قربانی شدن عاشقانه در راه خدا بود، نائل گشت. خدایش رحمت کند و او را با حسین(ع) و شهدای کربلا محشور گرداند.
چمران عزیز با عقیده‌ی پاک خالص، غیر وابسته به دستجات و گروه‌های سیاسی و عقیده به هدف بزرگ الهی، جهاد را در راه آن، آغاز کرد و به پایان رساند. او در حیات، با نور معرفت و پیوستگی به خدا قدم نهاد و در راه آن به جهاد برخاست و جان خود را نثار کرد. او با سرافرازی زیست و با سرافرازی، با شهادت، به حق پیوست. هنر آن است که بی هیاهوهای سیاسی و خودنمایی‌های شیطانی، برای خدا به جهاد برخیزد؛ و خود را فدای هدف کند نه هوا؛ و این هنر مردان خداست. او در پیشگاه خدای بزرگ با آبرو رفت. روانش شاد و یادش بخیر.»

نگاهی به ساختار پردازنده های دو هسته ای

در چندین ماه گذشته پیشرفت های جدیدی در طراحی پروسسورها، بویژه از طرف شرکت AMD حاصل شد. این شرکت علاوه بر اینکه یک cpu با طراحی کاملا ْ۶۴ بیتی عرضه کرد که باعث برتری یافتن این شرکت در بازار کامپیوترهای رومیزی پیشرفته گردید، همچنین در حذف کنترل کننده‌های حافظه (MCH) پیشقدم شد که در عملکرد Athlon ۶۴ و چیپهای"optron" یک پیشرفت قابل ملاحظه نسبت به پروسسورهای intel به حساب می‌آید. اینتل به طور متقابل پروسسور سازگار ۶۴ بیتی را عرضه نمود. به تازگی نیز هر دو شرکت پردازشگرهای دوهسته ای را عرضه نموده‌اند، این پروسسورها بهتر از آن چیزی که شما انتظار دارید کار می‌کنند. پروسسورهای اینتل و AMD هر دو دارای دو هسته پروسسور، در حال کار در یک قالب می‌باشند که هر یک از هسته‌ها بصورت مستقل توابع و پردازشهای داده را انجام می‌دهند (در مورد اینتل این مورد کامل تر است) و هر دو این هسته‌ها توسط نرم افزار سیستم عامل هم آهنگ می گردند. در این مقاله سعی شده تا تکنولوژی که در این دو محصول استفاده شده و مقدار افزایش کارایی که شما می توانید از آنها انتظار داشته باشید بررسی گردد. در حال حاضر AMD فقط پروسورهای کلاس سرور opteron با دو هسته را بطور کامل به بازار عرضه کرده و بزودی Athlon ۶۴x۲ برای کامپیوترهای رومیزی را نیز به بازار عرضه می‌کند. در طرف مقابل اینتل در حال حاضر پنتیوم Extreme Edition ۸۴۰ رومیزی با دو هسته را به بازار عرضه نموده در حالی که خطهای تولید Pentium D و dual xeons هنوز متوقف نشده اند. با توجه به اینکه پروسسورهای دو هسته‌ای در اصل یک سیستم چند پروسسوره که در یک قالب قرار گرفته اند، می باشد. اجازه بدهید اینک چندین تکنولوژی که در سیستم های چند پردازشگر استفاده می شود را مورد بررسی قرار دهیم. ساختار پردازنده های دو هسته ای همانطور که از نام آن ها پیداست در این تراشه ها ، دو پردازشگر و دو کش L۲ در یک واحد سیلیکونی قرار گرفته اند . مزیت این گونه پردازنده ها ، پردازش بهتر دستورات مالتی تسک است . در واقع مزایای پردازنده های دو هسته ای زمانی بهتر لمس خواهد شد که به طور همزمان چندین کار انجام پذیرد . تراشه های دو هسته ای اینتل نیاز به یک مادربرد جدید دارند در صورتی که پردازنده های دو هسته ای AMD نیاز به مادربورد جدید ندارند و فقط با به روز رسانی بایوس می توان این پردازنده ها را روی مادربورد های سوکت ۹۳۹ نصب کرد . ● چند پردازشگرهای متقارن ( SMP (symmetric Multi processing روش مشترکی می باشد که چندین پردازشگر بطور جداگانه با یکدیگر در یک مادربرد کار می‌کنند. سیستم عامل با هر دو cpu تقریباً بطور یکسان کار می‌کند و کارهای مورد نیاز را به آنها ارجاع می‌دهد. چیپ‌های دوهسته ای جدید intel و AMD توانایی SMP را بصورت داخلی مورد توجه قرار داده‌اند. پروسسورهای سرور opteron دوهسته ای می‌تواند همچنین بصورت خارجی با دیگر چیپ‌های دوهسته ای ارتباط برقرار کند. (بشرط آنکه چیپ متقابل نیز دارای این خاصیت باشد) محدودیت اصلیSMP در پشتیبانی سیستم عاملها و نرم افزارها از این تکنولوژی می‌باشد. خیلی از سیستم عاملها (مانند ویندوز XP سری خانگی ) توانایی پشتیبانی از SMP را ندارند و از دومین پردازشگر استفاده نمی‌کنند. همچنین بیشتر برنامه‌های پیشرفته بصورت تک رشته ای کار می‌کنند، در اصل در هر زمان فقط یک پردازشگر در حالت فعال می باشد. برنامه های چند رشته‌ای از پتانسیل موجود در سیستم‌های دو یا چند پرازشگر، می‌توانند نتایج مفیدتری بگیرند، ولی به صورت کامل عمومیت ندارد. در گذشته intel و AMD سعی داشته‌اند تا تکنولوژی جدیدی مثل SMP را بیشتر برای پردازشگرهای سرور پیشرفته مانند opteron و Xeon استفاده نمایند ( البته تا قبل از پنتیوم ۳) ● Hyperthreading این تکنولوژی بصورت اختصاصی توسط اینتل در پردازشگرهای چند هسته‌ای بکار گرفته شده است. این تکنولوژی قبلاً نیز توسط این شرکت بکار گرفته ‌شده‌ بود. اینتل برای آنکه از منابع CPUبه نحو بهتری استفاده نماید فقط قسمتهایی که کار پردازش اطلاعات را انجام می دهد را تکثیر کرده است. یعنی آنکه منابع داده در داخل CPU بصورت مشترک استفاده می‌شد. ایده hyperthreading برای دو برابرکردن مقدار فعالیت چیپ می‌باشد تا آنکه کاهش عملکرد سیستم که در اثر فقدان حافظه Cache روی می‌دهد کمتر گردد همچنین بصورت تئوری نشان داده شده که منابع سیستم کمتر تلف می‌‌گردند. در صورتی که CPU های hyperthreading مانند دو پروسسور حقیقی بنظر می رسد. ولی این CPU ها نمی‌توانند عملکردی مشابه دو CPU مجزا مانند CPU های دوهسته ای داشته باشند. زیرا در CPU های دو هسته ای دو "Threads"مشابه بطور همزمان و با Cache ‌های جداگانه L۱ و L۲ می‌توانند اجرا گردند که این عمل در پردازشگرهای hyperthreading قابل انجام نمی‌باشد. یکی از چیپهای جدید اینتل بنام ، پردازشگر پنتیوم Extreme Edition ۸۴۰ ، در داخل هر هسته خود از تکنولوژی hyperthreadings نیز پشتیبانی می‌کند، یعنی آنکه در یک سیستم عامل آن بصورت چهار پردازشگر حقیقی دیده می‌شود. ● دو چیپ در یک قالب ... چرا؟ چرا دو شرکت اینتل و AMD بطور ناگهانی شروع به توزیع پردازشگرهای دو هسته‌ای کردند؟ اول از همه رقابت چنانچه بعداً بیان خواهیم کرد AMD از ابتدا توانائی بالقوه دوهسته‌ای را در پردازشگرهای ۶۴ بیتی خود داشت. ساختمان ورودی و خروجی برای دومین هسته در CPU های فعلی ۶۴ بیتی AMD موجود می‌باشد. هیچ شرکتی نمی تواند دیگران را از بدست آوردن تکنولوژی‌های جدید منع نماید و AMD در حال حاضر با موفقیت چشمگیر خط تولید پرداشگرهای ۶۴ بیتی آسودگی را از intel سلب نموده ‌است. برای اینتل ضروری می‌باشد که دارای یک تولید تخصصی در تکنولوژی دوهسته ای ‌باشد تا رقابت با شرکاء تجاری خود را حفظ نماید. دوم، کارایی می‌باشد. مطمئناً برنامه‌های کاربردی چند رشته‌ای در پردازشگرهایی که توانایی انجام چند پردازش را دارند در پردازشگرهایی که یک پردازش را در هر زمان انجام می‌دهند، بهتر عمل خواهند نمود. البته برای سیستم های چند پردازشگره یک ایراد عمومی وجود دارد و آن تاْخیری می‌باشد که این CPU ها در اجرای کار سیستم بوجود می آورند. به بیان ساده در حال حاضر روشی برای سیستم عامل‌های موجود وجود ندارند تا پردازشها را بطور کاملاً مساوی در بین پردازشگرها تقسیم نماید، پردازشگر دوم عموماً بایک مداخله کمتر و کارایی پایین‌تر کارمی‌کند، در صورتی که ممکن است پردازشگر اول بصورت ۱۰۰% در حال پردازش ‌باشد. سومین دلیل کمتر نمایان است، ناامیدی AMD و اینتل می‌باشد، هر دو شرکت با یک مانع جدی برای افزایش سرعت پردازشگرها و کوچکتر کردن اندازه قالب آنها روبرو شده اند تا این مانع حذف نشود و یا اینکه تا کاربران عمومی متوجه نشوند که GHZ به تنهایی کارایی را بیان نمی‌کند. هر دو شرکت برای دست یافتن به هر پیشرفت که کارایی پردازشگرها را بهبود بخشید تلاش خواهند نمود و تقریباً دلیل اصلی بوجود آمدن پردازشگرهای دو هسته ای را می‌توان همین دلیل سوم بیان نمود. ● دسترسی AMD به تکنولوژی دو هسته ای فرم فاکتور فعلی پردازشگر ۶۴ اتلن به طراحی دو هسته ای خیلی نزدیک می‌باشد. وجود کنترل کننده‌های Hypertransport و کنترل کننده حافظه درقالب چیپهای فعلی ۶۴ اتلن به معنی آنست که اضافه نمودن دومین هسته در داخل چیپ چندان مشکل نمی‌باشد. بدلیل رابط NorthBridge که AMD برای اتلن ۶۴ تهیه کرده‌ است کنترل کننده حافظه و رابط Hypertransport در داخل چیپ پشتیبانی می گردد. این به چیپ‌های دوهسته‌ای امکان می دهد که از داخل خود پردازشگر با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. تعداد ترانزیستورهای پردازشگرهای اتلن ۲X۶۴بیش از دو برابر پردازشگرهای اتلن ۶۴ می‌باشد. با توجه به اینکه در ساختن CPU های جدید از روش ۹۰nm استفاده می شود سایز کل چیپ کمی افزایش پیدا کرده و ولتاژ عملکرد ۱.۳۵ تا ۱.۴ می‌باشد و گرمای خروجی به بیش از ۱۱۰w کمی افزایش می‌یابد. هر هسته پردازشگر حافظه Cache L۱ و L۲ مخصوص به خود را دارد، ۱۲۸ KB برای L۱ و بسته به مدل ۵۱۲ KB تا ۱ MB برای L۲. L۲ دارای Advaced Trsnsfer Cache(ATC) می باشد. ATC وظیفه هدایت توان عملیاتی و تبادل اطلاعات بین هسته پردازنده و حافظه نهان L۲ را بر عهده دارد . L ۲ دارای رابط ۲۵۶ بیتی (۳۲ بایتی) می باشد که باعث تبادل داده در هر سیکل Clock هسته می شود. هسته Prescott در مقایسه با هسته Northwood که دارای KB۵۱۲ حافظه نهان L ۲ است ، دارای حافظه نهان Mb۱ می باشد. ضمنا با توجه به فناوری ساخت ۹۰نانو افزایش KBبه۵۱۲ MB۱ تاثیری در تغییر اندازه Die پردازنده بوجود نیاورده است. حافظه نهان L۱ به دو قسمت حافظه نهان داده L۱ و حافظه نهان ردیابی اجرا L۱تقسیم می شود. حافظه نهان داده L۱ دارای ۸کیلو بایت ظرفیت و حافظه نهان ردیابی اجرا ریز عمل های کد گشایی (Decode) شده را در خود نگهداری می نماید که باعث حذف کد گشا از حلقه اجرایی وکاهش خط لوله می شود.دو برتری مهمی که AMD در CPU های دو هسته‌ای دارد عبارتند از اینکه : "Crossbar Switch" که آدرسها را جمع‌آوری کرده و توزیع می کند و داده را از هر هسته به هسته دیگر یا باقی سیستم توزیع می کند در حال حاضر امکان اضافه شدن دومین هسته را دارد. موفقیت دیگر AMD که از نظر مصرف کننده خیلی مهم می‌باشد امکان استفاده اتلن۲X۶۴ از مادربردهای سوکت ۹۳۹/۹۴۰ می باشد و فقط لازم است که شرکت تولید کننده مادربرد BIOS را برای پشتیبانی از خصوصیات جدید به روز رسانی نماید. ● دسترسی اینتل به پردازشگر دو هسته ای با توجه به اینکه اینتل مانند AMD دارای مدل قبلی برای اضافه کردن هسته جدید در داخل یک قالب CPU نبود،برای ساخت آن مدل جدیدی راطراحی نمود که البته دارای نواقصی نسبت به مدل AMD می‌باشد. پردازنده Pentium D اینتل،یک پردازنده Dual Core (دو هسته ای) است و کارآیی بسیار خوبی دارد،ولی کاربران خیلی کم به اون توجه می کنن و بیشتر جو Pentium ۴ گرفتتشون.در واقع این پردازنده برای آنهایی مفید است که به پردازنده دو هسته ای نیاز دارن و می خوان پول کمتری نسبت به Pentium EE Dual Core خرج کنن.البته کارآیی اون کمتر از دوهسته ای هایAMDهست (متأسفانه)...این پردازنده ها با هسته Smithfield و با باس ۸۰۰ MHz و کش دو مگابایتی L۲ عرضه می شوند ... تکنولوژی ساختشون هم ۹۰ nm می باشد. چیپست های پشتیبانی کننده : ۹۴۵P Express , ۹۴۵G Express , ۹۵۵X Express . این پردازنده از EM۶۴T هم پشتیبانی می کنه واز Pentium D از HT Technology پشتیبانی نمی کنه.پنتیوم D در اصل از دو پردازشگر "Prescott" پنتیوم D در یک قالب تشکیل شده است ، این پردازنده دارای مزیت داشتن دو حافظه کش L۱ و L۲ برای هر هسته بطور مجزا می‌باشد، ولی دارای نواقصی نیز می باشند از جمله اینکه این دو پرداشگر برای ارتباط برقرار کردن با یکدیگر باید، از NorthBridge و FSB خارج پردازشگر استفاده نمایند. تعداد ترانزستورها برای چیپ های جدید بیش از ۲۳۰ میلیون و گرمای تولید شده به مقدار فوق‌العاده ۱۳۰W برای پنتیوم Extereme Edition می‌رسد. پردازنده های دو هسته ای اینتل که قبلا با نام رمز Conroe شناخته می شدند از تکنولوژی ساخت کوچکتری بهره میبرند که باعث کاهش طول خط لوله ها و افزایش کارایی پردازنده می شوند. این سری جدید از پردازنده ها از خط لوله های ۱۴ مرحله ای (در برابر خط لوله ۳۱ مرحله ای یا بیشتر که در خانواده Xeon یافت می شد) و تکنولوژی Intel Wide Dynamic Execution بهره می برند. همچنین واحد FPU در این پردازنده ها نیز تقویت شده است. از دیگر ویژگی های این پردازنده حافظه نهان یکپارچه L۲ است که با استفاده از آن یکی از هسته ها در حالی که هسته دیگر در حالت بیکاری به سر میبرد به تنهایی می تواند از تمام فضای این حافظه استفاده کند.از مهمترین مزایای پردازنده ها Conroe افزایش بازدهی با وجود مصرف کمتر است و این بدان معناست که این هسته ها بسیار خنک تر خواهند بود و با استفاده از آنها می توان کامپیوتر های کوچکتر با صدا و حرارت کمتری تولید کرد. درطی سه سال گذشته این اولین سری پردازنده است که شرکت اینتل برای مقابله با محصولات شرکت AMD در زمینه بازی و برنامه های حرفه ای تولید می کند که شهرت آنها را در میان این دسته از کاربران افزایش می دهد. یکی از بزرگترین معایب طراحی اینتل نسبت به AMD که سوکت‌های ۹۳۹ را برای طراحی پردازشگرهای دو هسته‌ای خود حفظ نمود آن است که راه حل دو هسته‌ای اینتل نیاز به یک جفت چیپ ست جدید بنامهای ۹۵۵X و ۹۴۵P دارد. شرکت nvidia اخیراً ویرایش اینتل SLI که پروسسورهای دو هسته‌ای را پشتیبانی می‌کند را به بازار عرضه کرده ‌است که این مورد هم زمان بیشتری را مصرف و هم هزینه‌ای اضافی برای مصرف کننده در پی دارد. ● گرما و پهنای باند : هر دو پردازشگرهای تک هسته‌ای AMD و Intel گرمای فوق‌العاده زیادی تولید می‌کردند، که هیت سینک‌های فوق‌العاده بزرگی که برای آنها استفاده می ‌شود گویای این مطلب می‌باشد. حال با اضافه کردن یک هسته اضافی چگونه می‌توان این پردازشگرها را خنک نمود. ولی AMD و Intel از چندین روش برای خنثی کردن این موضوع استفاده کرده‌اند، ابتدا آنکه در ساخت این پردازشگرها از تکنولوژی ۹۰nm استفاده شده که باعث کوچکتر شدن CPU ونزدیکتر شدن قسمتهای مختلف بر روی CPU شده و در نتیجه گرمای تولید شده را به مقدار زیادی کاهش می‌دهد و دوم آنکه فرکانس کاری این CPU ها بمقدار حدود ۴۰۰MHz نسبت به آخرین CPU های تک هسته ای کاهش پیداکرده و همچنین هسته دوم همیشه بصورت کامل کار نمی‌کند این سه مطلب باعث می‌گردد که گرمای تولید شده بمقدار خیلی زیادی نسبت به CPU های تک هسته‌ای افزایش نیابد. پهنای باند بکار رفته محدودیت بزرگتری برای CPU های دو هسته‌ای می‌باشد، زیرا هر سدو AMD و Intel پهنای باند برای CPU های تک هسته‌ای را برای این نوع CPU ها نیز حفظ کرده‌اند و طرحی برای افزایش آن ندارد. ● دو پردازشگر تک هسته ای در مقابل یک پردازشگر دو هسته‌ای محاسبات و بررسی طرحهای موجود نشان می‌دهد که دو چیپ اپترن AMD باید دارای سرعت بالاتری نسبت به یک چیپ دو هسته‌ای باشد، زیرا هر یک از این OPTERON ها دارای یک کنترل کننده حافظه مجزا می‌باشد ولی در چیپ‌های دو هسته‌ای هر دو هسته باید یک کنترل کننده حافظه را بصورت مشترک استفاده کنند. در مورد اینتل این موضوع مطرح نمی‌باشد زیرا در هر دو طرح یک کنترل کننده حافظه در خارج از CPU استفاده می شود و فقط در طراحی دوهسته ای این مسیرها کوتاه‌تر می‌باشند که چندان پارامتر مطرحی در افزایش سرعت نمی‌باشد. یکی از بزرگترین مزایای پردازشگرهای دو هسته‌ای نسبت به دو پردازشگر تک هسته‌ای بحث اقتصادی آن می‌باشد، زیرا اولاً خرید یک CPU دو هسته‌ای از دو CPU تک هسته‌ای ارزانتر می‌باشد و از طرف دیگر باید قیمت مادربرد را نیز لحاظ کرد که در این صورت این موضوع بیشتر جلب توجه می‌نماید. ● استفاده از پردازنده های دو هسته ای در لپ تاپ ها کارشناسان رایانه‌ای عقیده دارند با آغاز استفاده از پردازنده‌های دو هسته‌ای در "لپ تاپها"، در آینده از یک سو شاهد قوی‌تر و ظریفتر شدن این رایانه‌ها و از سوی دیگر افزایش عمر باتری‌های آنها خواهیدم بود. به گزارش سایت اینترنتی "ای ام یی اینفو"، درحالی که تا پیش از این پردازنده‌های دوهسته‌ای تنها در رایانه‌های شخصی رومیزی(دسکتاپ) به کار گرفته می‌شدند، شرکت "اینتل" ماه گذشته نخستین پردازنده‌های دوهسته‌ای و "چیپ ست" ویژه استفاده در رایانه‌های لپ تاپ را با نام "سنترینو دیو موبایل""‪ "Centrino Duo Mobile‬معرفی کرد و شرکت "اپل" نیز نخستین لپ‌تاپهای برپایه پردازنده‌های دوهسته‌ای "اینتل کور دیو"("‪(Intel Core Duo‬خود را به بازار داد. پردازنده‌های دو هسته‌ای جدید "اینتل" ویژه استفاده در لپ‌تپها، حدود ‪۶۸‬ درصد سریعتر از بهترین نمونه‌های تک هسته‌ای محصولات همین شرکت بوده و به علاوه مصرف انرژی آنها نیز در مقایسه با پردازنده‌های تک هسته‌ای، ‪ ۲۸‬درصد کاهش پیدا کرده‌است. این بدان معناست که استفاده از پردازنده‌های دوهسته‌ای جدید فاصله موجود میان توان محاسباتی لپ‌تاپها و توان محاسباتی رایانه‌های رومیزی را کاهش داده و به علاوه عمر باتری لپ تاپها را نیز افزایش خواهد داد. از سوی دیگر، یک پردازنده دو هسته‌ای، کوچکتر از دو پردازنده تک هسته‌ای است و به همین علت با استفاده از این پردازنده‌ها امکان ساخت لپ‌تاپهای قدرتمند سبک و ظریف فراهم خواهد شد. مهمترین مشکل فعلی در زمینه استفاده از پردازنده‌های دوهسته‌ای، کمبود نرم‌افزارهایی است که بتوانند به درستی از قابلیتهای این پردازنده‌ها استفاده کنند که این مشکل نیز با ورود نرم‌افزارهای جدید شرکتهای مختلف به بازار، در آینده نزدیک برطرف خواهد شد. مهدی بابایی ارائه به استاد عبداللهیان سایت شایگان

پردازنده‌های دوهسته‌ای اینتل

اینتل از حرکت به سوی تولید پردازنده‌های دوهسته‌ای طی سال آینده سخن می‌گوید. اما واقعیت این است که حرکت از همین امسال آغاز شده و ماشین بازاریابی اینتل با اعلام این موضوع در مطبوعات و نمایش اولین نمونه‌ها کار را آغاز کرده است.

● کمی تاریخچه وقتی از پردازنده <دوهسته‌ای> سخن می‌گوییم، منظور ما دقیقاً همان چیزی است که از نامش پیداست: دو مغز پردازنده روی یک تراشه. این برای اینتل معانی دیگری هم دارد. ازجمله: Pentium D (که سابقاً با نام رمز Smithfield معرفی شد) و Pentium Extreme Edition ۸۴۰ برای کامپیوترهای رومیزی. طبق برنامه زمان‌بندی شده، قرار است این پردازنده‌ها به‌زودی رسماً معرفی شوند. بنابراین آنچه در حال حاضر به عنوان پردازنده دوهسته‌ای موجودیت دارد، نمونه نهایی نیست. قرار است اینتل اواخر سال هم یک پردازنده دو هسته‌ای Xeon را عرضه کند که برای سرورهای چند پردازنده با نام رمز Paxville و برای سرورها و ایستگاه‌های کاری دو پردازنده‌ای با نام رمز Dempsey شناخته می‌شود. این شرکت تقریباً همزمان باXeon ، پردازنده دو هسته‌ای موبایل خود با نام رمز Yonah را عرضه خواهد کرد که انتظار می‌رود یک پنتیوم M دو هسته‌ای باشد.

● مزایای پردازنده‌های جدید شاید تعجب کرده باشید که چرا باید از قرار گرفتن دو تراشه روی یک پردازنده این همه ذوق‌زده بشویم. البته این شوق و ذوق دلایل فنی محکمی هم دارد که خواهیم گفت.

● کامپیوترهای نیم واتی اینتل! به اعتقاد اینتل، در حد فاصل کامپیوترهای جیبی (PDA) و کامپیوترهای کیفی (notebook)، می‌توان محصول جدیدی را خلق کرد که می‌تواند تمام قابلیت‌های یک کامپیوتر کامل ویندوزی را داشته باشد و درعین حال مصرف انرژی آن، یک دهم کم‌مصرف‌ترین نوت‌بوک‌های امروزی باشد. اگر برای کار شما، نوت‌بوک بیش از حد بزرگ و PDA بیش از حد ضعیف است، احتمالا پیشنهاد اینتل برایتان جذاب خواهد بود. اینتل در نظر دارد بخش تازه‌ای را در بازار رو به رشد موبایل باز کند که زیر مجموعه نوت‌بوک‌های کوچک قرار می‌گیرد. این بخش جدید که اینتل مایل است آن را کامپیوتر رودستی (handtop pc) بنامد، شامل دستگاه‌های دست‌گرفتنی در حد و اندازه PDAهای امروزی، اما با توان پردازش و ذخیره‌سازی بسیار بالاتر خواهد بود تاجایی که بتواند یک نسخه کامل ویندوز را اجرا کند. البته این ایده اینتل کاملا‌ جدید نیست. به عنوان مثال، همین الان هم شرکت OQO با کامپیوترهای فوق قابل حمل خود، در این رده از دستگاه‌ها قرار می‌گیرد که اندازه‌ای کوچک‌تر از سطح یک سی‌دی دارد و می‌تواند ویندوز اکس‌پی را اجرا کند. گذشته از اندازه، آن چه بسیار موردتوجه اینتل قرار گرفته، پایین آوردن مصرف است. مطابق گفته اینتل، در حال حاضر، تراشه‌های Pentium M سری ULV (یا Ultra Law Voltage) حدود پنج وات مصرف دارند. اما اینتل معتقد است می‌تواند در طول این دهه، این توان مصرفی را تا یک دهم کاهش دهد؛ یعنی به نیم وات برساند. قرار است کامپیوترهای رودستی نیم‌واتی اینتل تا سال ۲۰۰۶ آماده شوند. درباره معماری پردازنده این دستگاه، اینتل هنوز خبری منتشر نکرده‌است. اما قول داده در اجلاس بهار ۲۰۰۶ این شرکت (موسوم به ۲۰۰۶ IDF Spring) اطلاعات بیشتری را در اختیار علاقمندان بگذارد. برخی منابع آگاه معتقدند بعید است اینتل برای کامپیوترهای رودستی مورد نظر خود، از پردازنده‌های Yonah یاMerom استفاده کند و احتمالاً از نسل جدید XScale موسوم به Monahans بهره خواهد گرفت، که در اجلاس اخیر اینتل با سرعت کلاک ۲۵/۱گیگاهرتز به نمایش گذاشته شد. هنوز خیلی زود است این دستگاه را از لحاظ سرعت با دستگاهی مثل OQO مقایسه کنیم. انتظار نمی‌رود کامپیوتر رودستی ازجمله محصولا‌تی باشد که بازار را اشباع کند. چون بیشتر بازار عمودی را مورد هدف قرار خواهد داد (چیزی شبیه شگردهای بازاریابی OQO). مصرف‌کنندگان احتمالی این نوع دستگاه‌ها مهندسان عمران، دلالان معاملات ملکی، کارگران ساختمانی و افرادی هستند که در زمینه بهداشت فعالیت دارند. تفاوت اصلی کامپیوتر رودستی با OQO نیز در زمینه قیمت‌ خواهد بود. به نظر اینتل، قیمت دو‌هزار دلاری OQO برای کامپیوتر رودستی خیلی بالاست. اینتل هم هنوز قیمت مشخصی را اعلام نکرده‌است. اما تحلیلگران براین باورند که این قیمت کمتر از یک‌هزار دلار خواهد بود.

● خداحافظ Pentium ۴ ▪ معرفی نسل جدید پردازنده‌های اینتل‌ همایش پاییزه Intel Developer Foroum که در ماه آگوست سال ۲۰۰۵ میلادی (مردادماه) سال جاری برگزار شد، حاوی یکی از مهم‌ترین اخبار دنیای پردازنده‌ها بود؛ اینتل به‌عنوان غول تراشه‌سازی، معماری نسل جدید پردازنده‌های مرکزی خود را معرفی کرد و اعلام نمود معماری جدید برای لپ‌تاپ‌ها، دستکتاپ‌ها، ایستگاه‌های کاری و سرورها، یک معماری یکپارچه است و براساس درس‌هایی که این شرکت از دو معماری Net Burst (در Pentium۴) و Banias (به کار رفته در Pentium m) گرفته طراحی شده است. به‌عنوان مثال، در نسل جدید پردازنده‌ها از قابلیت‌های ۶۴ بیتی، باس جلویی معماری NetBurst و فناوری‌های کاهش مصرف برق و اتلاف حرارتی Banias استفاده شده است. در عین حال ویژگی‌های مجازی‌سازی و امنیتی توسعه‌یافته از سوی این شرکت نیز در معماری جدید گنجانده شده است. نسل جدید پردازنده‌های اینتل شامل سه دسته کلی می‌شوند: ▪Merom: برای کامپیوترهای همراه و کم مصرف ▪Conroe: برای کامپیوترهای دسکتاپ ▪Woodcrest: برای سرورها نکته حائز اهمیت این است که اینتل اکنون از معیار <کارایی برمبنای وات> به عنوان راهبرد جدید این شرکت برای توسعه پردازنده‌های خود نام می‌برد. براین ‌اساس اینتل عنوان می‌کند که برای Merom ،Conroe و woodcrest به ترتیب دستیابی به TDP تقریبی ۳۵، ۶۵ و ۸۰ وات را در نظر گرفته است. به این ترتیب، اینتل مدعی است که کارایی پردازنده‌های Merom و woodcrest با معیار جدید <کارایی در هر وات> سه برابر و کارایی Conroe با این معیار پنج برابر نسل قبلی پردازنده‌ای این شرکت خواهد بود. کلیه پردازنده‌های مبتنی بر معماری جدید، حداقل دو هسته اجرایی خواهند داشت و پردازنده‌های چهار هسته‌ای نیز برای سرورها بعداً (احتمالاً اوایل سال ۲۰۰۷) عرضه خواهند شد. از این گذشته اینتل برای تولید نسل جدید پردازنده‌های خود از فناوری ۶۵ نانومتری استفاده خواهد کرد. قابلیت خروجی چهارگانه هسته‌ها، خط لوله ۱۴ مرحله‌ای (به جای خط لوله ۳۱ مرحله‌ای به کار رفته در معماری Prescott این شرکت) و تعبیه L۲ cache اشتراکی میان هسته‌ها، از دیگر ویژگی‌های مهم معماری جدید به شمار می‌روند. اینتل اعلام کرده است که پردازنده‌های جدید این شرکت اواسط سال ۲۰۰۶ میلادی عرضه خواهند شد. لازم به ذکر است که اینتل در نظر دارد در ژانویه ۲۰۰۶ پردازنده کم مصرف و پیشرفته جدیدی به نام Yonah را نیز عرضه کند که دو هسته اجرایی دارد و از فناوری تولید ۶۵ نانومتری بهره می‌برد. اینتل (و همچنین AMD)، مدت‌هاست که نیاز مردم به پردازنده‌های سریع‌تر و کارآمدتر را برآورده ساخته‌اند. هر چه این پردازنده‌ها سریع‌تر شدند، اندازه آن‌ها کوچک‌تر شد و زمینه پایینآمدن مصرف، کوچک‌شدن ترانزیستور و سریع‌شدن سرعت کلاک آن‌ها فراهم گشت. با این وجود، کوچک شدن پردازنده‌ها، منجر به هدر رفتن بیشتر جریان برق شد. اینتل هنوز ترفندهایی در آستین دارد تا بدون این‌که هدر رفتن جریان مشکلی جدی ایجاد کند، به کوچک‌کردن پردازنده‌ها ادامه دهد. ولی رفتن به سوی دو پردازنده کم‌مصرف‌تر و کلاک‌پایین‌تر روی یک تراشه، راه حل مطمئنی است برای رسیدن به کارایی بهتر بدون هدر دادن جریان یا مصرف انرژی حرارتی بیشتر. با یک نگاه به مصرف انرژی پردازنده‌های پنتیوم EE ۸۴۰ و پنتیوم ۴EE ۳.۳۷ GHz، این نظریه قوت بیشتری می‌گیرد. توان حرارتی پنتیوم ۴EE که با سرعت ۳.۳۷GHz کار می‌کند، برای یک هسته، ۱۱۵ وات است. این توان برای پنتیوم EE ۸۴۰ با دو هسته مرکب به ۱۳۰ وات می‌رسد. EE ۸۴۰ انرژی بیشتری مصرف می‌کند. اما این مصرف به اندازه دو برابر P۴‌EE نیست. بهره‌گیری از مدیریت هوشمندانه مصرف انرژی (مثلاً خاموش کردن هسته دوم در مواقع غیرضروری) و بهتر کردن SpeedStep (مثل آنچه در پردازنده‌های موبایل به کار می‌رود)، به EE ۸۴۰ امکان می‌دهد در موارد عادی بسیار کمتر از ۱۳۰ وات انرژی مصرف کند. البته اینتل تنها سازنده‌ای نیست که به سوی دو هسته‌ای کردن گام برداشته است. AMD هم پا به پای این شرکت حرکت می‌کند. رقابت سنگینی میان این دو شرکت برای ارائه زودتر اولین پردازنده دو هسته‌ای خود وجود دارد. اما آنچه اهمیت بیشتری دارد، عملکرد این پردازنده‌ها و هزینه نهایی آن‌هاست. جالب اینجاست که اینتل و AMD، رویکردهای متفاوتی را در عرضه پردازنده‌های دو هسته‌ای پیش گرفته‌اند. اینتل می‌خواهد اول پردازنده‌های دسکتاپ (از جمله پنتیوم EE۸۴۰ خود را ارائه دهد و سپس به سراغ گروه موبایل و سرور برود. ولی AMD ابتدا پردازنده‌های دوهسته‌ای سروری خود را آماده می‌کند و سپس به تراشه‌های ۶۴ بیتی دسکتاپ می‌پردازد. آنچه عجیب به نظر می‌رسد این است که گویا AMD قصد ندارد تراشه پرکاربرد خود، یعنی Athlon ۶۴ FX را دو‌هسته‌ای کند و آن‌را تغییر دهد. از آنجا که ۶۴FX طرفداران بازی‌های کامپیوتری را هدف قرار داده است و آماده‌شدن بازی‌هایی که بتوانند از مزایای پردازنده دو هسته‌ای سود ببرند، به‌طور تخمینی ۱۲ تا ۱۸ ماه طول می‌کشد، AMD دلیلی نمی‌بیند در این امر سرعت عمل زیادی به خرج دهد. البته این شرکت در ارائه پردازنده‌های دو هسته‌ای موبایل هم عجله‌ای از خود نشان نمی‌دهد.

● دو هسته‌ای؟ برای من چه حاصلی دارد؟ با ظهور پدیده دوهسته‌ای‌شدن در پردازنده‌ها، شاید سؤال کنید که پردازنده‌های تک هسته‌ای پنتیوم ۴، زئون و پنتیوم M چه سرنوشتی پیدا می‌کنند؟ اینتل در سال آینده، یا شاید هم سال‌های بعد، فروش تمام این پردازنده‌ها را در کنار تراشه‌های جدید دوهسته‌ای خود ادامه خواهد داد. البته این شرکت رشد سریعی را برای تراشه‌های دوهسته‌ای پیش‌بینی می‌کند و انتظار دارد تا پایان سال ۲۰۰۶، برای بیش از ۷۰ درصد کامپیوترهای دسکتاپ و خانواده پنتیوم موبایل، و بیش از ۸۵ درصد سرورها، از پردازنده‌های دوهسته‌ای استفاده کند. مزیت پردازنده‌های دو‌هسته‌ای صرفاً مصرف بهتر انرژی نیست. پردازنده دو هسته‌ای، درست مثل کامپیوترهای <دوپردازنده> که برای هر پردازنده یک سوکت روی مادربورد آن ‌تعبیه شده‌است، دو تراشه مجزا دارد که هر دو روی قاب پردازنده قرار می‌گیرند. افزایش کارایی از multi tasking و برنامه‌های چندرشته‌ای (multithread) حاصل می‌شود. برنامه‌های چند‌رشته‌ای چند پردازش را به‌صورت همزمان به اجرا می‌گذارند و multi task زمانی است که چند برنامه همزمان در سیستم در حال اجرا باشند که ممکن است خود این برنامه‌ها چند رشته‌ای یا تک‌رشته‌ای باشند. یک نمونه از این حالت زمانی است که برنامه ضد ویروس در پشت صحنه مشغول مراقبت از کامپیوتر است و شما در حال استفاده از برنامه واژه‌پرداز خود هستید. پردازنده‌ای که از لحاظ Multi task قدرتمندتر باشد، اجازه می‌دهد یک برنامه پردازشگر تصویر را در پشت صحنه به اجرا در آورید و خودتان مشغول انجام یک بازی سه‌بعدی سنگین بشوید. شرط بهره‌مندی از این همه مزیت این است که برنامه‌ها با در نظر گرفتن این قابلیت، نوشته (یا بازنویسی) شوند. بسیاری از برنامه‌های رایج، از جمله آفیس، نمی‌توانند از دو هسته‌ای بودن پردازنده‌ها بهره ببرند. برنامه‌های دیگر، از قبیل رمزکننده‌های ویدیو، ویرایشگرهای عکس (مثل فتوشاپ)، و برنامه‌های ایستگاه‌های کاری، پیشاپیش آمادگی بهره‌گیری از ویژگی‌های دوهسته‌ای‌ها را دارند. با متداول‌تر‌شدن پردازنده‌های دوهسته‌ای، می‌توان توقع داشت برنامه‌های چند رشته‌ای بیشتری در بازار یافت شوند. احتمالاً تغییراتی در کد برنامه‌هایی که چند رشته‌ای نیستند، اما می‌توانند تا حدودی از پردازنده‌های دو هسته‌ای سود ببرند، ایجاد خواهد شد. در مقوله سرور که کارایی حرف اول را می‌زند، برنامه‌های بیشتری وجود دارند که آمادگی بهره‌گیری از توانمندی‌های دو هسته‌ای را داشته باشند. انتظار می‌رود سرورها و ایستگاه‌های کاری جدی‌تر، خیلی سریع‌تر به زئون دو هسته‌ای ارتقا پیدا کنند. بدین ترتیب، نباید انتظار داشت که پردازنده دو هسته‌ای همیشه بیشترین سرعت را داشته باشد. با توجه به این‌که اولین نمونه‌های این نوع پردازنده‌های اینتل ۲/۳‌گیگاهرتز هستند و اینتل اخیراً پردازنده تک هسته‌ای پنتیوم ۴ خود را با سرعت ۸/۳‌گیگاهرتز بیرون داده است، در بسیاری از موارد سرعت تک‌پردازنده‌ها بیشتر از دو‌پردازنده‌ها خواهد بود. در این راستا، سایت Extremetech.com آزمون‌های مهمی انجام داده که مشاهده نتایج آن اطلاعات خوبی را در این زمینه به دست می‌دهد.

● مشخصات پردازنده دو هسته‌ای پس از بررسی‌هایی که گذشت، بهتر است مشخصات و ویژگی‌های این پردازنده نیز آورده شود تا امکان سنجش و ارزیابی بیشتر آن فراهم آید. Pentium Extreme Edition ۸۴۰ ۳.۲GHz dual core processor (۲MB L۲ Cache (۱MB each core۲ ۸۰۰MHz FSB (Intel EM ۶۴T(۴۶ bit technology Execute Disable Bit for some antivirus protection Built on ۹۰ nm process technology LGA۷۷۵ package Die size: approx .۲۰۶mm Transistor count: approx.۲۳۰M

● نتایج آزمون‌های Extremetech.com گفته شد این سایت آزمون‌های مهمی را در مورد این پردازنده انجام داده است و نتایج حاصل شده از این آزمون‌ها اهمیت شایانی دارد. به‌همین‌خاطر در اینجا فهرست‌وار خلا‌صه‌ای از این نتایج و دستاوردها آورده می‌شود: - آزمون‌های SYSmark نشان داد که در بخش برنامه‌های آفیس، پنتیوم دوهسته‌ای ۲/۳‌‌گیگاهرتزی بهتر از پنتیوم‌ چهار ۳۷/۳ گیگاهرتزی عمل نمی‌کند. - بخش ICC حکایت دیگری داشت. روتین ICC با اجرای برنامه‌های کدگذاری ویدیو، WinZip، و VirusScan در پشت صحنه و اجرای برنامه‌های دیگر در جلوی صحنه، به آزمایش multi tasking پرداخت. در این آزمون تعدادی برنامه چند رشته‌ای هم به اجرا گذاشته شد. در این آزمون پردازنده دو هسته‌ای توانست بر پردازنده سریع‌تر P۴ EE فایق آید. - آزمون بازی نشان داد که بازی‌ها قطعاً چند رشته‌ای نیستند. در این آزمون تراشه EE ۸۴۰ کندتر از P۴ EE عمل کرد. - وقتی برنامه‌ای را به صورت چند رشته‌ای می‌نویسند، آن طور که آزمون ۵.۷ Lightwave نشان داد، پردازنده دو هسته‌ای قابلیت‌های خود را نشان می‌دهد و از CPUهای کلاک‌سریع‌تر پیشی می‌گیرد. از آنجا که هر دو پردازنده از فناوری Hyper-threading حمایت می‌کنند، این آزمون عامل تعیین‌کننده‌ای نبود. نتایج آزمون‌های فوق نشان می‌دهند که برای بعضی برنامه‌ها و برخی سناریوها، پردازنده دو هسته‌ای کارایی بهتری دارد. اما در برنامه‌های تک رشته‌ای و سناریوهای single-task پردازنده‌های دو هسته‌ایِ با کلاک پایین‌تر، نسبت به پردازنده‌های تک‌هسته‌ای موجود سرعت بیشتری ندارند.

‌ترجمه: بابک احترامی‌

چه عواملی می‌توانند کامپیوتر را خراب کنند؟

گرمای بیش از حد، تخلیه‌ی بار الکتریسته ساکن بر اجزاء کامپیوتر مثل IC ها و CPU، نوسانات ولتاژ، اکسیده شدن، از بین رفتن حرارت پیکسل‌ها در اثر حرارت بالا، بعضی از مواردی هستند که باعث می‌شوند کامپیوتر کار خود را به درستی انجام ندهد. متأسفانه عوامل فوق همواره می‌توانند باعث خرابی و از کار افتادگی سیستم ما بشوند. کامپیوترهای جدید مجموعه‌ای از اجزاء شگفت‌انگیز و پیچیده می‌باشند، به طوری که در طراحی‌هر کدام سعی شده، عمر قطعات، طولانی بوده و خیلی زود خراب نشود. تقریبا" هر کدام از اجزاء کامپیوتر شما به نحوی در معرض خرابی و فرسودگی هستند که می‌تواند نشانگر این حقیقت ناگوار باشد که «تمامی کامپیوترها بالاخره پس از مدتی کهنه و فرسوده می‌شوند.» قبل از اینکه عوامل فیزیکی فوق باعث از کار افتادن قطعاتی از کامپیوتر بشود، پیشرفت سریع کامپیوتر باعث از رده خارج شدن بیشتر (البته نه همه) قطعات کامپیوتر می‌شود. با این حال در اثر همین عوامل فیزیکی پس از مدتی کارایی اجزاء سیستم کاهش می‌یابد. نیروهای متعددی به طور دائم بر اجزاء حیاتی کامپیوتر شما فشار وارد می‌کنند. شما نه تنها باید از یک محافظ برق خوب استفاده کنید بلکه باید به این مطلب توجه داشته باشید که هر کدام از اجزاء کامپیوتر چه مدت باید دوام داشته باشند و چه مواردی با گذشت زمان باعث کاهش کارایی آنها می‌شود و مهمتر از آن این است که شما چه کارهایی می‌توانید انجام دهید تا عمر اجزاء سیستم طولانی‌تر شود. در این راستا، مناسب است که طرز کار بعضی از اجزاء کامپیوتر را بدانید تا بتوانید اجزاء حساس‌تر نسبت به عوامل اشاره شده را شناسایی کنید. ● درایو دیسک‌سخت در حین کار بدترین اتفاقی که ممکن است برای شما بیافتد خرابی درایو دیسک‌سخت است. حتی اگر شما فرد منظم و منضبطی در تهیه نسخه‌ی پشتیبان باشید، این احتمال وجود دارد که درایو دیسک‌سخت نیز دچار خرابی شود. اگر قطعات سخت‌افزاری خراب شوند قابل جایگزینی هستند، اما نرم‌افزار موجود بر دیسک سخت شما قابل بازیافت نمی‌باشد. مگر این که شما با استفاده از دیسک‌اضافی نسخه پشتیبانی از اطلاعات موجود بر دیسک سخت تهیه کرده باشید. در این صورت با تعویض دیسک سخت، مشکل به راحتی حل می‌شود. واضح است که باید به مواردی که درایو دیسک‌سخت را در برابر خرابی مقاوم می‌سازد بسیار توجه داشت. ▪ برخی از پارامترهایی که درایو دیسک‌سخت جدید را می‌توان با آن ارزیابی کرد عبارتند از: ۱) MTBF : (مدت زمان متوسط بین خرابی): بنا به تعریف کارخانه‌ی کوانتم برای مثال وقتی گفته می‌شود MTBF برابر ۸۰۰۰۰ ساعت است، یعنی بر اساس برآورد انجام شده بر تعداد زیادی از درایو دیسک‌سخت زمان متوسطی را که یک درایو نو باید بتواند کار کند،۸۰۰۰۰ ساعت می‌باشد. البته واضح است که هر چه از عمر درایو دیسک‌سخت می‌گذرد کارآیی آن کمتر می‌شود. ۲) MTBF به طور آماری به دست آمده است و ملاک خوبی برای مشخص کردن عمر درایو دیسک‌سخت نیست. لذا به خصوصیات و ملاک‌های دیگری که سازندگان درایو دیسک‌سخت تحت عنوان حد نهایی عمر آن وسیله بیان می‌کنند، توجه داشته باشید. این فاکتور می‌تواند بهترین مشخصه باشد. چرا که تعداد کمی از کمپانی‌ها عمر نهایی وسیله را ۵ سال اعلام می‌کنند، در شرایطی که آنها نهایتا" عمر ۱۸ ماه را برای درایو دیسک‌سخت انتظار دارند. (زیرا طبق نظریه‌ای که تا امروز صادق بوده هر ۱۸ ماه ظرفیت دیسک سخت دو برابر می‌شود.) غالباً درایو دیسک‌سخت عمر متوسطی بین ۲ تا ۵ سال را دارد. چرا درایو دیسک‌سخت فرسوده می‌شود؟ اول لازم است یادآور شویم که صفحات فلزی درون درایو دیسک‌سخت با سرعت بسیار زیادی به دور محور خود می‌چرخند. بسیاری از درایو‌های رایج، سرعتی معادل ۱۰۰۰۰ دور در دقیقه (۱۰۰۰۰ rpm) دارند. با وجود چنین سرعتی هر اصطکاکی می‌تواند تولید گرما و فرسودگی کند. حرارت، عامل مهمی است که باید به آن توجه کافی داشت. زیرا هر ماده بسته به میزان تغییر دما منقبض و یا منبسط می‌شود. یکی از مهمترین موضوعات مورد بحث در مهندسی ساخت درایو‌ها، این است که با تغییر فاصله‌هایی که به علت تغییر دما بین قطعات ایجاد می‌شود، مشکلی در انجام کار درایو پیش نیاید. زیرا بوجود آمدن این اصطکاک‌های مزاحم می‌تواند قبل از زمان محاسبه شده و کارکرد واقعی آن باعث فرسودگی درایو بشود. دیگر قسمت‌های متحرک درون درایو نیز در معرض فرسودگی و خرابی قرار دارند. در بالا و زیر هر کدام از صفحات فلزی درون درایو دیسک‌سخت، در فاصله‌ی فوق‌العاده کمی با صفحات فلزی، هدها قرار دارند، که عمل خواندن و نوشتن داده‌ها بر سطح این صفحات را با سرعت فوق‌العاده زیادی انجام می‌دهند. محرک هد (مکانیسمی که حرکت هد را کنترل می‌کند.) دارای موتوری است که باعث حرکت بازوی دستیابی، (بازویی که هد به آن متصل است) با دقت و ظرافت زیاد در امتداد شعاع صفحه فلزی بر سطح آن می‌شود. غالب درایو‌ها دارای چندین صفحه فلزی و هدی می‌باشند که هدها فوق‌العاده به صفحه‌ها نزدیک می‌باشند. لذا نه تنها حرکات دائمی درون درایو می‌تواند باعث خرابی و فرسودگی درایو بشود بلکه حتی یک لرزش هم می‌تواند باعث ساییده شدن هد بر سطح صفحات فلزی و خراشیدن و کندن ذره کوچک ماده مغناطیسی از سطح آن شود و باعث بوجود آمدن فرورفتگی بر سطح صفحه فلزی گردد. این فرو رفتگی در طول زمان کم‌کم باعث کاهش سطح مفید صفحات فلزی شده تا حدی که نهایتا" درایودیسک‌سخت بلا‌استفاده می‌گردد. اما برای استفاده‌ی بهتر از درایو چه کاری می‌توان انجام داد؟ درایو‌ها نسبت به ۱۰ سال پیش خیلی مقاوم شده‌اند. اما اگر شما مرتباً به Case خود ضربه بزنید یا در حین کار آن را جابجا کنید و یا کامپیوتر کتابی خود را بر روی زمین پرت کنید، در حقیقت خود به استقبال دردسر رفته‌اید. ثانیاً سعی کنید دمای محیط متعادل باشد. Case خود را در محیط شدیداً گرم و یا سرد قرار ندهید. ثالثاً اگر تصمیم گرفتید پس از خاموش کردن کامپیوتر، دوباره آن را روشن کنید حتماً۳۵۰ ثانیه (تقریباً ۳ دقیقه) صبر کنید تا قبل از روشن کردن مجدد، صفحات فلزی درون درایو کاملا" از چرخش باز ایستاده باشند و در طول روز سعی کنید سیستم را زیاد خاموش و روشن نکنید. چهارم اینکه (احتمالاً مهمترین موضوع) قبل از خرید، به عمر مفیدی که کارخانه‌ی سازنده برای درایو مورد نظر ارایه داده است کاملا" توجه کنید و این که تا چه زمانی آن را ضمانت (گارانتی) کرده و چه سیاست‌هایی در قبال این ضمانت اعمال می‌کند آیا در صورت ایراد دستگاه فقط آن را تعمیر می‌کند یا اینکه یک درایو نو به شما تحویل می‌دهد.  ● محافظت از مانیتورها هر چند جایگزین کردن مانیتورها کم دردسرتر از درایودیسک‌سخت است اما مانتیورها گرانتر هستند. مانیتورها بر اساس دو نوع مکانیزم کلی ساخته می‌شوند . ۱) CRT : (لامپ اشعه کاتدی): از این نوع مانیتور بیشتر در کامپیوترهای رومیزی استفاده می‌شود، البته این نوع مانیتورها سنگین و حجیم هستند. ۲) LCD : (نمایشگرهای کریستال مایع): این نوع صفحه‌ی نمایش دارای ضخامت کمی می‌باشد و از آن بیشتر در ساخت کامپیوترهای کتابی استفاده می‌شود البته امروزه این نوع مانیتورها را در کامپیوترهای رومیزی، روز به روز بیشتر می‌بینیم (اما به علت قیمت بالای آن هنوز برای کامپیوترهای رومیزی به صورت متداول در نیامده است). مانیتورها دیرتر از دیگر اجزای اصلی کامپیوتر از رده خارج می‌شوند و طولانی‌ترین سرویس را به شما می‌دهند. شما با خیال راحت می‌توانید روی این جزء از کامپیوترتان سرمایه‌گذاری کرده و پس از گذشت بیش از ۵ سال هنوز آن را قابل استفاده بیابید در حالی که هنوز از دور خارج نشده است. صفحه نمایشگر مسطح که متداولترین تکنولوژی بکار رفته در آن تکنولوژی LCD می‌باشد وارد بازار شده ‌است. اما نگران نباشید زیرا به علت قیمت بالا هنوز قادر به تسخیر بازار نمی‌باشد، لذا شما نیازی به تعویض مانیتورتان با ندارید. وجه مشترک مانیتورهای CRT و LCD آنست که مقدار و نوع استفاده‌هایی که از آنها می‌شود فاکتور مهمی در تعیین عمر مفیدشان است. پیکسل‌های صفحه نمایش با گذشت زمان بر اثر بمباران الکترون در CRT و فوتون‌ها در LCDهای ماتریس فعال فرسوده می‌شوند.پس از فرسوده شدن پیکسل‌ها حتی وقتی مانیتور خاموش است شما سایه‌ای از تصویر را بر صفحه نمایش مشاهده می‌کنید که به این پدیده Burn-in می‌گویند. البته مانتیورهای LCD کمتر در معرض این نوع خرابی هستند، اما این به مفهوم مصون بودن کامل آنها نمی‌باشد. LCDها دچار مشکل دیگری می‌شوند. گاهی اوقات بعضی از پیکسل‌های صفحه نمایش LCD خراب می‌شوند، به طوری که حساسیت خود را نسبت به نور از دست می‌دهند و همیشه به رنگ سفید دیده می‌شوند (این پیکسل‌ها وقتی مانیتور روشن است به رنگ سفید دیده می‌شوند و وقتی مانیتور خاموش است شما چیزی را روی صفحه نمایش مشاهده نمی‌کنید). مانیتورهای LCD از نوع Active-matrix از یک لامپ استفاده می‌کنند. این لامپ فلورسنت می‌تواند ۱۵۰۰۰ ساعت کار کند که معادل با ۲۰ ماه کار مداوم است. وقتی لامپ ضعیف شود و یا بسوزد، می‌توانید با تعویض لامپ، مشکل مانیتور را حل کنید. شما می‌توانید اقداماتی را جهت افزایش عمر مفید مانیتور خود اجرا کنید. اول و مهمتر از همه این که اگر برای زمان نسبتاً طولانی قصد استفاده از کامپیوتر را ندارید، مانیتور را خاموش کنید، مثل وقتی که محل کار خود را تا روز بعد ترک می‌کنید دوم این که با استفاده از پیچ تنظیم درخشندگیِ صفحه نمایش، میزان درخشندگی را کاهش دهید. زیرا درخشندگی بیشتر به مفهوم جریان بالاتر است و این کار از عمر مفید لامپ فلورسنت مانتیور LCD می‌کاهد. سوم، حتماً یک محافظت کننده‌ی صفحه نمایش استفاده کنید این مسأله از پدیده Burn -in که در قبل توضیح داده شد، حتی در مانیتورهای LCD جلوگیری می‌کند. چهارم، میزان نوساناتی که مانیتور احتمال دارد در موقع کار داشته باشد را به حداقل برسانید، این نکته را بخصوص در مورد مانیتورهای کامپیوترهای کتابی مورد توجه قرار دهید. پنجم، امروزه پیکسل‌های از بین رفته به عنوان ملاکی برای تعیین میزان عمر LCD ها بکارمی‌روند. دقت کنید کارخانه‌ای که مانیتور را از آن می‌خرید در صورت بروز مشکل، سیاست‌های مناسبی برای جایگزین کردن مانیتور ارایه داده باشد. (مثلاً در مورد مانیتور LCD وجود ۲-۳ پیکسل از کار افتاده (نقاط سفید) به مفهوم از رده خارج بودن آن مانیتور است) و بالاخره صفحه نمایش را با ماده‌ای غیر آمونیاکی و غیر الکلی پاک کنید شما می‌توانید به جای آن که شیشه پاک‌کن را مستقیماً روی صفحه نمایش بریزید، محلول را بر روی دستمال گردگیری پاشیده، سپس صفحه نمایش را پاک کنید. ● محافظت از نوسانات برق به غیر از عوامل داخلی که کامپیوتر شما را تهدید می‌کنند، عوامل دیگری نیز وجود دارند که سیستم شما را در معرض خطر قرار می‌دهند. این عوامل عبارتند از افزایش و کاهش ولتاژ برق و قطع ناگهانی برق. در هر ماه سیستم برق منزل شما بارها در معرض خطرهای مطرح شده قرار می‌گیرد و این وظیفه‌ی دستگاه محافظ افزایش برق است که از کامپیوتر شما در برابر این گونه تغییرات ناگهانی برق محافظت کند. غالب مردم از این امر بی‌اطلاع هستند که خطوط تلفن نسبت به خطوط برق بسیار خطر سازتر بوده و در این خطوط هم نوسانات برق وجود دارد. لذا در موقع تهیه‌ی دستگاه محافظ افزایش برق، لازم است در صورت امکان دستگاهی را تهیه کنیم که محافظت از خطوط تلفن را نیز پشتیبانی کند. برای محافظت از افزایش برق، روش‌های گوناگونی وجود دارد. اما متأسفانه هر چه محافظت کننده‌ی شما بیشتر در معرض تغییرات ناگهانی برق باشد، به مرور از قدرت محافظت کنندگی آن کاسته می‌شود. غالب محافظت کننده‌ها به خاطر وظایف خود به مرور خراب می‌شوند. زمانی که محافظت‌کننده‌ی شما از انجام وظایف خود باز ایستاد، زمانی است که تغییرات جریان و ولتاژ می‌تواند به کلیه‌ی تجهیزات جانبی سیستم صدمه بزند. یک محافظت‌کننده خوب در کلیه موارد ذکر شده می‌تواند از سیستم شما محافظت کند، بجز وقتی که صاعقه به کابل ورودی برق منزل اصابت کند که باعث القاء جریان قوی بر روی آن می‌شود. برای تجهیز کامپیوتر خود با بهترین امکانات موجود حفاظتی، لازم است کهUPS تهیه کنید. اما از آنجایی که UPS گرانتر است و کمتر به کار می‌رود، به همین دلیل بحث راجع به UPS را کنار می‌گذاریم و به بحث درباره‌ی محافظت کننده‌ها می‌پردازیم. وقتی مشاهده می‌کنید که یک محافظت کننده برق؛ دیگر سیستم شما را به درستی حفاظت نمی‌کند، آن را دور بیاندازید و به جای آن حفافظت کننده‌ی دیگری تهیه کنید که با استاندارد UL ۱۴۴۹ SecondEdition سازگار باشد. SVR حد بالای ولتاژی است که دستگاه محافظت کننده آن را از خود عبور می‌دهد، که بهترین مقدار آن ۳۳۰ ولت و کمتر از آن می‌باشد. به استاندار UL زمینه‌ای الحاق شده که عمر دستگاه‌های محافظ برق را طبقه‌بندی می‌کند. این استاندارد دارای سه درجه می‌باشد. درجه A از نظر کیفیت بهترین درجه در میان درجات A,B,C می‌باشد. وسیله‌ای که شما می‌خرید حتما باید دارای ضمانت نامه‌ی طول عمر و یا چراغ‌هایی که بتوانند موفقیت محافظت کننده را از نظر میزان کارایی نشان دهند، باشد تا در زمان مناسب بتوانید محافظت کننده را تعویض و یا تعمیر کنید. ● محافظت از مابقی سیستم دیگر اجزای کامپیوتر شما نیز عمر محدودی دارند. حتی CPU و دیگر مدارهای مجموعه مثل تراشه‌های حافظه و کارت‌های توسعه نیز خراب می‌شوند. یکی ازعوامل‌اصلی خارجی که کامپیوتر شما را تهدید می‌کند، تخلیه‌ی بار الکتریسته‌ی ساکن (ESD) است. هنگامی که لباس پشمی به تن دارید و یا پای خود را روی فرش می‌کشید، اگر دستگیره‌ی در را لمس کنید شوک کوچکی به شما وارد می‌شود که نتیجه تخلیه‌بار الکتریسته ساکن است. مدارهای مجموعه‌ی درون کامپیوتر شما نسبت به تخلیه‌ی بار الکتریسته ساکن (ESD) فوق‌العاده حساس هستند و این عامل می‌تواند موجب خرابی آنها بشود . لذا هر بار که درِ Case را بر می‌دارید، لازم است تمامی موارد احتیاطی توصیه شده را اجرا کنید تا الکتریسته‌ی ساکن به سیستم شما صدمه نزند. به علاوه وقتی CPU را با سرعتی بالاتر از سرعت تعریف شده برای آن بکار می‌اندازید باعث بروز مشکلات متعددی برای CPU در اثر تولید حرارت بالاتر می‌شوید. تمام CPUها به علت عبور الکترون از مدارات آنها، تولید گرما می‌کنند و هر چه CPU در محیط گرمتری کار کند عمر مفید آن نیز کوتاهتر خواهد بود. لذا تمام آنچه که شما به منظور حفظ طول عمر CPU خود می‌توانید انجام دهید آن است که مواظب باشید CPU خیلی داغ نشود. در شرایطی که متوجه شدید CPU از شدت گرما قابل لمس نیست اولاً چک کنید آیا درِ Case به درستی بسته است و حتماً یک فن(Fan) و یا یک خنک‌کننده قوی‌تر نصب کنید تا از داغ شدن بیش از حد CPU جلوگیری کنید. دستگاه‌های ورودی مثل صفحه کلید و ماوس این قدر مقاوم هستند که تا مدت‌های مدیدی برای شما کار کنند. هرگاه مایعی روی صفحه کلید ریخت قبل از تمیز کردن حتما" اول اتصال کابل صفحه کلید به کامپیوتر را جدا کنید و سپس بگذارید تا کاملاً خشک شود. اگر ماوس را تمیز نگه دارید، همواره می‌توانید به خوبی از آن استفاده کنید. همواره با قراردادن و حرکت ماوس بر روی Padهایی که بدین منظور تهیه شده می‌توانید از مشکلات کوچکی که گرد وغبار به وجود می‌آورد، جلوگیری کنید. به علاوه هر گاه قسمتی از کامپیوتر خود را تمیز می‌کنید حتماً دستوراتی را که در دفترچه راهنمای آن قید شده، رعایت کنید.  ● یک بحث مهم: بحثی که هیچ گاه پایان ندارد این است که آیا وقتی از کامپیوتر استفاده نمی‌کنیم بهتر است آن را خاموش کنیم یا روشن بگذاریم. مثل تمام مباحث دیگر، این بحث یک جواب منحصر به فرد دارد که به واقع تمام فاکتورهای مورد نظر ما را پوشش می‌دهد. بعضی از موارد زیر، پارامترهایی هستند که باید آنها را با هم مقایسه کنید تا جواب سؤال فوق را به دست آورید. این پارامترها هزینه ‌مصرف انرژی، دمای محیط در هر دو شرایط خاموش و روشن، فشاری که به خاطر بالا رفتن توان مصرف انرژی بر برق ساختمان تحمیل می‌شود و احتمال وقوع تغییرات برق می‌باشند. به طور قطعی نمی‌توان جوابی را به عنوان پاسخ بهینه ارایه داد. شما خودتان می‌توانید با کمی تفکر جواب مناسبی را برای سؤال فوق به دست آورید، برای مثال هر گاه برای مدتی با مانیتور کار نمی‌کنید، آن را خاموش کنید. اگر برای چندین روز قصد استفاده از کامپیوتر منزل‌تان را ندارید، آن را خاموش کرده و کامپیوتر محل کار خود را در زمان قطع برق از پریز خارج کرده و تا زمان آمدن و یکنواخت شدن وضعیت برق آن را وصل نکنید.  کامپیوتر جوان

ناسازگاری سخت افزاری با نرم افزاری

یکی از مسایلی که از روزهای اول زندگی کامپیوتر مطرح است سازگاری بین اجزای سخت‌افزاری و نرم‌افزاری می‌باشد. مشکل موجود اساساً ناشی از کمبود استانداردهای طراحی در صنعت نوپای کامپیوتر بود. طراحان زیرک نرم‌افزار نیز به این مشکل دامن می‌زدند. آنها با تولید کالاهایی که با محصولات موجود ناسازگار بودند، می‌خواستند در مسابقه‌ای که بین تولیدکنندگان سخت‌افزار و نرم‌افزار وجود داشت برنده شوند. اما حال، زمان تغییر کرده است و استانداردها نیز به لطف تلاش‌های گروه‌هایی مانند ANSI و ISO پیشرفت چشمگیری کرده‌اند. اینترنت نیز در از بین بردن چنین موانعی که بیشتر شامل همان ناسازگاری بین اجزای سخت‌افزاری و نرم‌افزاری می‌شود، نقش بسزایی داشته است. در حقیقت اینترنت موجب شده که کاربران آسانتر داده‌هایشان را به اشتراک گذاشته و راحت‌تر با یکدیگر کار کنند و همین امر بسیاری از شرکت‌ها را واداشته است تا از تعصبات گذشته دست برداشته و محصولات را به نحوی بهبود بخشند تا با اقلام موجود در بازار هماهنگی و سازگاری داشته باشند. علی‌رغم افزایش سازگاری بین اجزای مختلف کامپیوتری، شاید هر از چند گاهی شما با اندک محصولاتی برخورد کنید که با یکدیگر سازگاری نداشته باشند. در این مقاله به برخی از موارد ناسازگاری که بیش از همه شناخته شده‌‌اند اشاره خواهیم کرد و نحوه‌ی رفع چنین مشکلاتی را نیز بیان خواهیم نمود. همچنین به توضیح یکسری مسایل می‌پردازیم که شما می‌توانید با بکارگیری آنها از بوجود آمدن مشکلات ناشی از ناسازگاری بین اجزای مختلف کامپیوتر جلوگیری کنید.

 ● مشکل ناسازگاری مشکلات ناسازگاری نرم‌افزارهای امروزی معمولاً حول یک موضوع می‌چرخند و آن نیز فرمت داده‌های اختصاصی است. بیشتر شرکت‌ها برای حل این مشکل محصولاتی را تولید می‌کنند که حداقل یکی از فرمت‌های فایلی پذیرفته شده توسط صنعت کامپیوتر را پشتیبانی کنند. اما در این میان استثناهایی نیز وجود دارد که از جمله می‌توان به فرمت‌های فایلی چندرسانه‌ای ، فرمت‌های نشر، فن‌آوری‌های اینترنت و سیستم‌‌عامل‌‌ها اشاره کرد. ▪ فرمت‌های فایلی چند رسانه‌ای تولیدکنندگان نرم‌افزارهای چندرسانه‌ای برای این که بتوانند بازار را در دست بگیرند و در میان دیگر تولیدکنندگان درخشش بیشتری داشته باشند، سعی می‌کنند تا ویژگی‌های منحصر به فردی را در محصولات خود بگنجانند. البته این مسأله بسیار هم خوب است اما مشکلی وجود دارد و آن این که فرمت‌های فایلی چند رسانه‌ای موجود، از اغلب این ویژگی‌ها پشتیبانی نمی‌کنند و به دنبال تولید چنین محصولاتی، تولید کنندگان ناچار به ایجاد فرمت‌ فایلی جدید هستند که همین امر موجب می‌شود تا کاربران با مشکل ناسازگاری مواجه شده و با آن سر و کله بزنند. برای مثال در نرم‌افزار Real Jukebox Plus محصول شرکت Real Network از فرمت فایلی RMX استفاده شده است. این فرمت نسبت به سایر فرمت‌های فایل‌های صوتی، فواید امنیتی بیشماری را فراهم می‌کند؛ اما در عین حال نرم‌افزار Real Jukebox تنها برنامه‌ی کاربردی است که از فایل‌های .RMX پشتیبانی می‌کند. شما می‌توانید در چنین مواردی از فرمت‌های فایلی پذیرفته شده‌‌ای که به طور گسترده بکار گرفته می‌شوند استفاده کنید. برای مثال کاربرانِ نرم‌افزارReal Jukebox می‌توانند بجای استفاده از فرمت فایلی .RMX ، فایل‌های صوتی‌اشان را با فرمت‌های.MP۳ و یا WAV. ذخیره کنند. در حقیقت وقتی می‌خواهید فایل‌های داده‌ای را در یک برنامه‌ی کاربردی دیگر باز کنید از یک فرمت فایلی شناخته شده استفاده کنید. ▪ فرمت‌های نشر همانطور که گفته شد فایل‌های چند رسانه‌ای را می‌توان بدون قابلیت‌های گسترده‌ی مربوط به فرمت‌های فایلی بخصوص نیز باز کرد. اما در مورد فایل‌های نشری چنین چیزی ممکن نیست. بخاطر پیشرفت‌های حاصله، پدید‌آورندگان نشر رومیزی و طراحان گرافیکی قادر به استفاده از فرمت‌های گوناگون و فراوانی هستند که همین امر باعث گسترش عملکردهای طراحی می‌شود. اما مشکلی که وجود دارد این است که دیگر نمی‌توان فایل‌های نشری را بین چند برنامه‌ی کاربردی به اشتراک گذاشت. باید بگوییم که راه‌های بسیار اندکی برای رفع چنین ناسازگاری وجود دارند. برنامه‌های کاربردی نشر، با فرمت‌های اختصاصی بسیاری بارگذاری می‌شوند که اگر شما بخواهید اسناد این برنامه‌ها را به فرمت‌های فایلی دیگر تبدیل کنید ساعت‌ها باید با آنها کلنجار بروید. تنها راه‌حلی که به نظر می‌رسد استفاده از زبان HTML است آن هم در صورتی که شما به این زبان تسلط داشته باشید. با استفاده از این زبان بجای این که برنامه‌ی نشر، اسنادتان را کدگذاری کند؛ می‌توانید فایل‌هایتان را به محتوای Web تبدیل کنید. چنین فایل‌هایی را می‌توان در هر سیستمی که مرورگر وب دارد باز کرده و به محتوای آن دسترسی پیدا نمود. ▪ فن‌آوری‌های اینترنت طبیعت رو به رشد اینترنت آن را مستعد بوجود آمدن ناسازگاری کرده است. چرا که شما نیاز بهPlug inهای بی‌شماری دارید تا بتوانید به هر نوع داده‌ی موجود بر روی شبکه دسترسی پیدا کنید. دیگر صرفاً داشتن یک مرورگر وب کافی نیست، بلکه شما باید یکسری اجرا کننده‌ی چندرسانه‌ای و برنامه‌ی ناظر مانند Flash player ,Shockwave Player , RradPlyer ,Adobe Acrobat Reader و Quick Time را داشته باشید. تنها راه‌حل برای ناسازگاری‌های نرم‌افزاری در اینترنت؛ گرفتن و بار گذاری Plug-inها و برنامه‌های کاربردی اینترنت (البته به نسبتی که خودتان نیاز دارید) می‌باشد. با گرفتن و بارگذاری پنج برنامه‌ای که در بالا گفته شد می‌توانید بسیاری از نیازهای خودتان را در این زمینه برآورده کنید. گرفتن و بارگذاری این برنامه‌ها رایگان است. شما با به روز کردن Plug-inها و مرورگرتان می‌توانید مطمئن باشید که کامپیوترتان با جدیدترین محتواهای اینترنت سازگار است. ▪ سیستم‌های عامل ناسازگاری‌های نرم‌افزاری گاهی می‌تواند از جانب سیستم‌عامل باشد. به عبارت روشن‌تر نوع سیستم‌‌عاملی که انتخاب می‌کنید تعیین کننده برنامه‌هایی هستند که اجرا خواهید کرد. بسیاری از کاربران خصوصاً کاربران خانگی و یا ادارات کوچک تنها از یکی از نسخه‌های ویندوز مانند ویندوز ۲۰۰۰,۹۸,NT و یا دیگر نسخه‌های آن استفاده می‌کنند. همه‌ می‌دانیم که ویندوز تنها سیستم‌عامل موجود نمی‌باشد. درمیان سیستم‌های عامل مشهور علاوه بر ویندوز، سیستم‌هایی چون Linux ,Unix و Netware نیز به چشم می‌خورند. Unix سیستم‌عاملی برای شبکه است که در ابتدا توسط لابراتوار Bell ایجاد گردید که در حال حاضر در چند شکل مختلف قابل دستیابی می‌باشد. Linux سیستم عاملی با مبدأ آزاد (Open Source) به شمار می‌رود. یعنی توزیع آن به همراه کد برنامه آزاد اعلام شده است. این سیستم براساس هسته‌ی Unix طراحی شده و توسط برخی از شرکت‌ها چون Corel و RedHat توزیع می‌گردد و Netware نیز سیستم‌عاملی است که برای شبکه طراحی شده و محصول شرکت Novell می‌باشد. متأسفانه تعداد برنامه‌های کاربردی برای کاربران خانگی که می‌خواهند سیستمی غیر از ویندوز را بکار ببرند بسیار اندک است. در حقیقت چنین برنامه‌هایی تنها برای سیستم ویندوز طراحی شده‌اند. برای مثال اگر شما از سیستم Linux استفاده کنید در آن صورت نمی‌توانید از برنامه‌هایی مانند Microsoft Office و یا Quicken ۲۰۰۰ استفاده کنید مگر این که یک نرم‌افزار مقلد ویندوز را نیز نصب نمایید. قبل از این که سیستم‌عامل‌تان را تغییر دهید، ابتدا مطمئن شوید که آیا نرم‌افزارهایی که در حال حاضر از آنها استفاده می‌کنید می‌توانند در این انتقال همراه با سیستم‌عامل جدید نیز اجرا شوند یا خیر؟ شما در این خصوص می‌توانید با تولید کننده‌ی نرم‌افزار ارتباط برقرار کرده و در خصوص دریافت یک نسخه‌ی نرم‌افزار مورد نظرتان که با سیستم‌عامل جدیدتان سازگار باشد، اطلاعاتی را کسب نمایید. همچنین امکان انتقال داده‌های موجود را از یک سیستم‌عامل به سیستم‌عامل دیگر نیز بررسی کنید.

● ناسازگاری‌های سخت‌افزاری ناسازگاری‌های سخت‌افزاری امروزه‌ دارای انواع گوناگونی هستند با این وجود می‌توان با پرداختن به بعضی موارد آشکار، برخی مشکلات گاه و بی‌گاهی که در این زمینه پدید می‌آیند را رفع کرد: ▪ رسانه‌های ذخیره‌سازی: شبیه به نظر رسیدن دو یا چند رسانه‌ی ذخیره‌سازی نمی‌تواند به این معنی باشد که آنها با هم سازگارند. برای مثال دیسک‌های فشرده را در نظر بگیرید. کاربران عادی به سختی می‌توانند یک CD صوتی را از یک CD-RW (دیسک‌فشرده با قابلیت بازنویسی شدن) و یا از یک DVD (دیسک ویدیویی دیجیتالی) تشخیص دهند. اما یک دیسک گردان (دیسک‌درایو) می‌تواند در مدت کوتاهی تفاوت‌های موجود را شناسایی کند. از جمله‌ی این تفاوت‌ها می‌توان به ظرفیت داده‌ها (برای مثال DVD-ROM می‌تواند تقریباً چهار برابر ظرفیت یک CD-ROM ، داده ذخیره کند) یا به خوانده شدن داده‌ها از دیسک و یا قابلیت نوشته شدن داده‌ها بر روی دیسک (خصوصاً وقتی که یک CD-ROM، را با یک CD-RW مقایسه می‌کنید.) اشاره کرد. صرف‌نظر از اختلافاتی که دیسک‌های ذخیره‌سازی با یکدیگر دارند، توجه به این نکته ضروری است که هر کدام از آنها دارای ویژگی‌های منحصر به فردی هستند که به همین دلیل امکان دارد با هر نوع دیسک‌گردانی که در بازار موجود است سازگاری نداشته باشند. برای این که دیسک عملکرد بهتری داشته باشد همواره آن را در دیسک‌گردانی قرار دهید که آن را پشتیبانی می‌کند. البته این مسأله کمی گیج‌کننده است. اما در هر صورت با کسب اطلاعات می‌توانید از قابلیت‌های درایو دیسک‌تان آگاهی پیدا کنید. برای مثال درایوهای جدید MultiReedl علاوه بر CD-ROM می‌توانند CD-RWها را نیز بخوانند اما درایوهای قدیمی چنین ویژگی را دارا نیستند. دیسک‌های نوری تنها رسانه‌هایی نیستند که از نظر سازگاری مشکل‌ساز می‌شوند. چرا که برخی از تولید کنندگان مانند Iomega و Imation رسانه‌های ذخیره‌سازی ۵/۳ اینچی‌ای تولید می‌کنند که ظرفیتشان بالا می‌باشد. این کارتریج‌ها از نظر اندازه‌ی ظاهری مانند دیسکت‌های MB۴۴/۱ قدیمی هستند اما مقدار داده‌‌ای که می‌توانند ذخیره کنند ۱۷۵ برابر آن دیسکت‌های قدیمی است. به همین دلیل این دیسکت‌ها را نمی‌توانید در درایو دیسکت‌های MB۴۴/۱ قرار دهید. البته شما می‌توانید دیسکت‌های MB۴۴/۱ را در درایوهای جدیدی که از Super Diskهای شرکت Imation پشتیبانی می‌کنند قرار داده و به محتوای آنها دسترسی پیدا کنید. یکی از موارد دیگری که در زمینه‌ی سازگاری اجزای سخت‌افزاری باید مورد توجه واقع شود استفاده از کارت‌ حافظه‌ی پایدار می‌باشد. در میان این کارت‌ها می‌توان به محصولات معروفی چون Smart Media و CompactFlash اشاره کرد. البته امکان دارد شما به محصولات دیگری نیز مانند MultiMedia Cards, Memory Sticks و Secure Digital برخورد کنید. این کارت‌ها از فن‌آوری EEPROM استفاده می‌کنند. این نوع‌ فن‌آوری حافظه‌ای، بجای این که در هر لحظه داده‌ها را بر روی یک بایت ذخیره کند آنها را روی یک تراشه حافظه در یک بلوک بزرگ قرار می‌دهد. این نوع حافظه برای ذخیره بلند مدت مناسب است و قابلیت برنامه‌ریزی مجدد را دارد. کارت‌های حافظه‌ی پایدار در اشکال و اندازه‌های مختلف به بازار عرضه می‌شوند و قابل تعویض نیستند. ▪ تکنولوژی پایه‌ای سیستم‌کامپیوتری : (Platform) چون کامپیوترها دستگاه‌هایی متشکل از لایه سخت‌افزار تراشه‌ی لایه‌ای هستند، لایه‌ی بین افزار و سیستم‌عامل و لایه‌ی برنامه‌ی کاربردی پایین‌ترین لایه‌ی یک ماشین می‌باشد، که آن را Platform می‌نامند. وقتی صحبت از ناسازگاری سخت‌افزاری است، بیشترین مشکل را در تکنولوژی پایه‌ای سیستم‌ کامپیوتری می‌توان یافت. برای مثال شما نمی‌توانید یک درایو دیسک سخت متعلق به PC رومیزی را در یک کامپیوتر مکنیتاش و یا کامپیوتر دستی و یا یک کامپیوتر کتابی قرار دهید. PCهای کتابی بخاطر استفاده از بخش‌های اختصاصی شناخته شده، می‌باشند و به همین دلیل هم بهتر است که اجزای سخت‌افزاری این گونه کامپیوترها را از کارخانه‌ی تولید کننده‌ی آن دریافت کنید. اگر لازم است که از چند نوع سیستم عامل استفاده کنید، برنامه‌هایی وجود دارند که با سیستم‌عامل‌های چندگانه به خوبی عمل کنند. برای مثال با استفاده از برنامه‌های Microsoft Word و Microsoft Pocket Word بر روی PCهای رومیزی و دستی‌تان می‌توانید خیلی سریع و راحت اسناد متنی را بین این دو سیستم انتقال دهید. بنابراین اگر مجبورید از سیستم‌عامل‌های چندگانه استفاده کنید، سعی کنید نرم‌افزاری پیدا کنید که با همه‌ی آن چند سیستم ‌سازگاری داشته باشد. ▪ گذشت زمان: مشکلِ فن‌آوری، عمرِ کوتاه آن است، زیرا دائماً در حال پیشرفت می‌باشد و وقتی شما بخواهید یک جزء پیشرفته را در یک PC قدیمی قرار دهید، هر قدر هم که در رفع مشکل ناسازگاری این جزء با مابقی اجزاء بکوشید هیچ گاه موفق به رفع آن نخواهید شد. برای مثال سعی نکنید که کارت گرافیکی Hercules ۳D Prophet IIMX محصول شرکت Guillemot Corp را در کامپیوتری که از پردازند‌ه‌ی ۴۸۶ استفاده می‌کند، قرار دهید. همین طور نباید تلاش کنید که کارت حافظه‌ای Rambus را بر روی برد اصلی‌ای قرار دهید که از حافظه‌ی SDRAM پشتیبانی می‌کند. در حقیقت کامپیوترتان وقتی می‌تواند جزء جدیدی را بپذیرد که آن را با تمام شرایط سیستم مطابق و سازگار ببیند. برای این که به ناسازگاری بین اجزای قدیمی و جدید برخورد نکنید سعی کنید به طور مرتب (تقریباً هر دوسال یکبار) PC خود را ارتقاء دهید و یا هنگام افزودن قطعات جدید محدودیت‌های PCتان را در نظر بگیرید. خوب است قبل از خرید هر قطعه سخت‌افزاری و یا نرم‌افزاری جدید از شرایطی که سیستم‌تان برای پذیرش‌ آن قطعه دارد یعنی این که آیا از آن قطعه پشتیبانی می‌کند یا خیر، نیز اطلاع یابید. ▪ دقت کنید: گاهی در ظاهر به نظر می‌رسد که دو محصول با هم مشکل داشته باشند، اما با کمی دستکاری می‌توان کاری کرد که هر دو با هم به خوبی کار کنند. یک مثال خوب در این مورد می‌تواند برنامه‌های کاربردی مفیدی باشد که توسط شرکت‌های Corel,Microsoft و Lotus تولید شده‌اند. آخرین نسخه‌های این برنامه‌ها طوری طراحی شده‌اند که با یکدیگر سازگار باشند. برای مثال شما می‌توانید اسنادی را که کاملاً در برنامه‌ی Microsoft Word فرمت شده‌اند، در برنامه‌ی Lotus Word Pro باز کنید (برای این منظور می‌بایست در برنامه‌ی Word Pro از طریق منوی File فرمانImport / Export را اجرا کنید.) و یا اسنادی که تحت برنامه‌ی Corel Word Perfect فرمت شده‌اند را به برنامه‌ی Word برده و در آنجا استفاده نمایید (برای این کار پس از ورود به برنامه‌ی Word کادر تبادلی Open را باز کرده و از آنجا نوع فایلی را که با برنامه‌ی Word Perfect متناسب است، انتخاب کنید و یا اگر فرمت سندتان زیاد برایتان مهم نیست می‌توانید با انتخاب فرمت .TXT اسناد متنی ساده را به صورت فایل‌های متنی ASCII (اَسکی) ذخیره کنید). ▪ یکی از ناسازگاری‌های دیگری که گاهی بدیهی نیز به نظر می‌رسد، ناسازگاری از جانب درایورها (راه‌اندازهای وسایل) می‌باشد. همانطور که می‌دانیم راه‌اندازها، نرم‌افزارهایی هستند که اجازه می‌دهند تا اجزای سخت‌افزاری با سیستم ارتباط برقرار نمایند. اگر عملکرد یکی از اجزای کامپیوتر پس از نصب یک جزء سخت‌افزاری جدید دچار اختلاف شد و یا اگر خودِ جزء نصب شده با توجه به این که سیستم می‌تواند از آن پشتیبانی کند اما به خوبی عمل نکرد، در آن صورت شاید لازم باشد که راه‌اندازها را به روز کنید. شما می‌توانید راه‌اندازهای هر جزء سخت‌افزاری را از پایگاه Web شرکت تولیدکننده‌ی آن گرفته و بارگذاری کنید. برای این منظور معمولاً در پایگاه‌ Web این شرکت‌ها باید به قسمت Support و یا Help مراجعه نمایید.

 ● یکسری اعمال پیشگیرانه همه می‌دانیم که پیشگیری، بهتر از درمان است و البته در مورد مشکلات ناشی از ناسازگاری نیز مصداق دارد. در اینجا به مواردی اشاره می‌شود که با بکارگیری آنها می‌توانید از وقوع مشکلات مذکور جلوگیری کنید. ▪ استانداردها را در نظر بگیرید: از محصولاتی استفاده کنید که در هر جایی که امکان دارد قادر به ایجاد و یا باز کردن استانداردها باشند. ▪ از فرمت‌های اختصاصی پرهیز کنید: از استفاده کردن فایل‌ها و یا استانداردهایی که اختصاصی به نظر می‌رسند، خودداری کنید. زیرا شما برای دسترسی به آن فایل‌ها و استانداردها به محصولات بخصوصی نیاز دارید. برای مثال فرمت فایلی .WPS که به برنامه‌ی Microsoft Works مربوط می‌شود تنها با یکسری از برنامه‌‌های کاربردی می‌تواند کار کند. اگر قصد دارید داده‌هایتان را به اشتراک بگذارید بهتر است که از یک فرمت فایلی شناخته شده استفاده کنید. ▪ از ویرایشگر HTML استفاده کنید: بعضی از کارها ارزش زحمت‌کشیدن را دارند. چنین چیزی خصوصاً در مورد طراحی صفحات وب صادق است. بجای استفاده از یک ویرایشگر وب Point and Click (که با اشاره کردن و فشار دادن دکمه‌ی ماوس فعال می‌شوند) برای ایجاد صفحه‌ی شروع پایگاه توصیه می‌کنیم که از یک ویرایشگر HTML استفاده کنید. با تکیه بر کد که با هر مرورگری سازگار است دیگر شما با مشکل ناسازگاری که برخی از برنامه‌ها به خاطر استفاده از فرمت‌های اختصاصی دارند مواجه نخواهید شد. ▪ صبرکنید: به نظر می‌رسد بهترین روشی که در مقابل فن‌آوری‌های جدید می‌توان اقتضاء کرد صبر کردن و دیدن است. یعنی اگر شما از جمله افراد عجولی باشید که به محض ورود یک فن‌آوری جدید آن را تهیه می‌کنند، در آن صورت به احتمال زیاد همواره با مشکل ناسازگاری دست و پنجه نرم می‌کنید. چرا که تکامل و رشد یک استاندارد زمان می‌برد و استانداردی که شما انتخاب می‌کنید امکان دارد در آینده یک استاندارد غالب و رایج گردد و یا برعکس. برای مثال می‌توان به رقابت بین نوارهای ویدیوییVHS و Betamax اشاره کرد. ناظرین معتقدند که با پیشرفت فن‌آوری، موضوع ناسازگاری به گذشته خواهد پیوست. قبلاً چنین چیزی در مورد برخی از فن‌آوری‌ها تجربه شده است که اگر اکنون به آنها فکر کنید امر بعیدی به نظر خواهند رسید. برای مثال سال‌ها قبل امکان داشت شما رادیویی بخرید که با یک ایستگاه محلی ناسازگاری داشته باشد و یا یک وسیله برقی‌ای که دوشاخه‌ی آن استاندارد نبود و در پریز برق خانه جا نمی‌گرفت. در حالی که امروزه وجود چنین مشکلاتی غیر قابل تصور است. در مورد کامپیوتر نیز به همین نحو است و امیدواریم موضوع ناسازگاری‌های کامپیوتری از بین رفته و دیگر با چنین مشکلاتی مواجه نباشیم.

کامپیوتر جوان